Mustafa Cilasun

Onu... Bir ömür saklarsın Bir gün yaşamak için ümit taşırsın Sırdır Kimseye anlatmazsın Her geçen yılda hüznüyle kalırsın Ne oldu Ve nasıl seni içine aldı En zayıf anında sinende iz bıraktı Özlem Beklenti, ümit, arzu, heves Sanki hepsi bir aradaydı bırakmadı İçine Sessizce bir sevinç kattı Serinlik yaşattı, umuda kapı araladı Fakat Şartlar, tercihler başkaydı Masum olan sevgi hiç yalnız bırakmadı Her Yalnızlığında, hicran sağanağında Sanki yanındaydı, sessizce dinlemek başkaydı Mustafa Cilasun

Ondan... Başka kime minnet eylerim Din adına hurafeye yüz çeviririm Rızkı vereni veli ve kefil bilirim, ne isteyim Bir selamı esirgeneni nasıl dost edinir ve sır veririm Arkadaş dediğin sana atılan taşlara kalkan olandır, sual ederim Tek dünyalık heves ve keyfiyet için candan, akıldan, mizandan geçene ne derim Sahipsiz ve susuz kuyulardan, terek edilmiş ve viran hanlardan umut dileyenleri benimserim Şanı, şöhreti neyleyim, hakka kul olmaktan öte itibarı ötelerim, verdiği sözde durmayanı özsüz kabul ederim Mustafa Cilasun