Ermek

Selamlar,

aklimda kalan cok sevdigim bir hikayeyi yazmak istiyorum. Gercekten yasanmismidir ve kim yasamistir bilemeyecegim. Alinti yazamiyorum, cünkü yillar evvel güzel bir dost sohbetinde dinlemistim:

Iki arkadas beraber büyürler, beraber okurlar ve ayni tarikata baglanip dervis olurlar....Aradan yillar gecer ve her ikiside bagli olduklari seyhlerinden "arti oldunuz" iznini alarak bulunduklari dergahtan ayrilirlar. Her ikiside dergahta ayakkabicilik yaptiklarindan, bir kücük dükkan acip hayatlarini kazanmaya karar verirler. Birisi Istanbul´da tanidiklari oldugu icin Istanbul´a öbürüde kendi köyüne geri dönmeye karar verirler ve helallesip vedalasirlar.

Aradan bir kac yil gecer...köyünde yasayan arkadasin kalp gözü acilmis ve kerametleri yüz göstermeye baslamistir. Arkadasini özler ve birazda tabiki merak eder, "acaba ne haldedir? acaba onunda bir iki kerameti zuhur etmismidir? vs.." diye düsünür ve arkadasini ziyaret etmeye karar verir. Yola cikarkende köyünün daglarindan bir bez torbaya bir miktar kar alip doldurur. Maksadi arkadasina bulundugu mertebeyi ispat etmektir, söze hacet birakmadan. 10-12 saatlik bir yolculuktan sonra arkadasinin dükkanini arayip bulur Istanbulda...

Arkadasi onu gördügüne cok sevinmistir, hemen bir cay ismarlar ve sohbet etmeye baslarlar. Tabi bu arada köyden gelen arkadasi ona kar dolu bez torbayi hediye olarak ikram eder ve derki "bunu sana bizim köyün daglarindan hediye olarak getirdim."

Arkadasi ima edileni anlamamazliktan gelerek cok tesekkür eder ve ici kar dolu halazir hic erimemis olan bez torbayi hemen yanlarindaki duvara bir civiye asar. Sohbete devam ederler.....

O sirada iceriye mini etekli cok cazibeli bir bayan gelir. Ayakkabisinin tokasi kilitlenmis acilmamaktadir. Dükkan sahibi arkadasindan müsade isteyerek hem sohbete devam eder hemde bayanin isini halletmeye calisir. Bayan iskemleyi cekerek ayakkabicinin önüne oturur ve ayagini kucagina uzatir, tokasini acabilmesi icin. Tabi bu arada manzara malum, bayanin mini etegi dahada yukari cekildiginden ic camasiri görünür. Ayakkabici arkadas hic istifini bozmadan halazir hem sohbet etmekte hemde tokayla ugrasmaktadir. Misafir gelen arkadasi manzara karsisinda tedirgin olmaya baslar.... Bir kac dakika sonra bayanin isi bitmistir, parasini öder ve tesekkür ederek dükkandan cikar gider.. O sirada duvarda asili olan bez torbadan sip sip diye kar ermeye ve yere damlamaya baslar. Köyden gelen arkasi getirdigi karin eridigini görünce bir hayli mahcup olur ve ne diyecegini bilemez. Arkadasi omuzuna eliyle sevgi dolu vurarak söyle der :"Insanlik hali hic bosuna tedirgin olma dostum, ama gördügün gibi Istanbulda ermekle köyde ermek ayni degilmis degilmi??!"

Güzel bir hikaye. ama bizim köylü dervişe yazık olmuş gene de )

Pek tesadüflere inanmam, bu hikaye yillar sonra ilk defa biraz evvel aklima geldi ve yazdiktan sonrada beni düsündürdü. Kendimede bu hikayeden düsen payi almaya calisiyorum su an icin, cünkü benimde demekki bir seyleri hatirlamam gerekmis.

Cok kelimeler cok kavramlar kullaniyoruz yazarken cizerken, ama bir cok kez kullandigimiz kelimelerin cekirdeklerinde yatan derin anlamin agirliginin farkina bile varmiyoruz. Ne alaka oldu ama simdi birde alakasini yazmaya kalkarsam su anda daldigim düsüncelerin, herhalde altindan kalkamam. Ama en basitinden SIK SIK kullandigimiz ve tanidigimiz bir kelime "kibir". Cok basit bir kelime ve bir cok kisiyede hemen yakistiririz gündelik hayatimizda. Oysaki ne kadar agir bir anlam tasiyan bir kelime. Seytani Rabbinin lanetine ugratan unsur "kibir".

Hangimiz yeri geldiginde bilerek veya bilmeyerek kibirlenmiyoruz? Helede bir konuda cok iyi bilgi sahibi oldugumuza inandigimizda cogu zaman farkinda bile olmadan kibirlenebiliyoruz. Bir mevki sahibi oldugumuzda cevremizden gelen dogru egri pohpohlamalar hangi birimizin gururunu oksamiyorki? Iste su anda bunlari düsündügüm icin icim ürperiyor, cünkü belkide hic farkinda bile olmadigimiz bir tehlike.

Köyden gelen dervis bence iste bilmeden, farkina bile varmadan kibirlenmistir. Amaci kötü olmasada bu kibrin verdigi hazi yasamak istemektir... Neyse felsefeye daliyorum galiba...

yok haklısın bu hikayeler bu yüzden güzel zaten. günlük hayatta düşünmediklerimizi düşündürmek için. ve aslında bir küçücük hatayla o güne kadar harcanan emeğin boşa gitmesi. Derviş olmak hiç kolay değil hatta bu devirde imkansız. benliği tamamen yok etmek için yıllarca tekkelerde eziyet çekmiş erenler. eğer kolay olsa onlar o eziyeti çekmezdi. Şimdi hemen biri geliyor hu diyor hadi ben dervişim. Hele ki bu devirde çok zor. Çok derin düşünüyorsun Nergiss sonra içinden zor çıkarsın. Ki artık hayat o kadar hızlandı ki karşındaki insanların hiçbiri günlük telaşlardan bunlara dikkat etmiyor. evet çok basit bir şekilde birbirimizi kırıyoruz. hak almaktan çekinmiyoruz. dedim ya ahir zaman. bu devir böyle. herkes birbirinden etkileniyor olaylar çevre. yapılması gerekenin yarısını yapabilen bence başarılı. ama arada böyle bize biz olduğumuzu hatırlatan hikayeler görmek güzel bizimle paylaştığın için teşekkürler.

Zemheri arkadas, hic bir kitaba bile ihtiyac duymadan, hic kimseden izin icazet artik adi her neyse almadan, bak Allah c.c. bu gece seninle bana neyi ögretti/yasatti....

Ameller niyetlere göredir derler. Demekki bazen bir seyler cok kötüde görünse eger altinda yatan niyet iyi ise, su akip yerini yine buluyor. Allah c.c. hep dogrunun yaninda, ne mutluki sabaha dogru her ikimizde birer hisse düstü.

Sana özel selam gönderiyorum ve Allah rahatlik versin diyorum

Pek tesadüflere inanmam, bu hikaye yillar sonra ilk defa biraz evvel aklima geldi ve yazdiktan sonrada beni düsündürdü. Kendimede bu hikayeden düsen payi almaya calisiyorum su an icin, cünkü benimde demekki bir seyleri hatirlamam gerekmis.

 

Cok kelimeler cok kavramlar kullaniyoruz yazarken cizerken, ama bir cok kez kullandigimiz kelimelerin cekirdeklerinde yatan derin anlamin agirliginin farkina bile varmiyoruz. Ne alaka oldu ama simdi birde alakasini yazmaya kalkarsam su anda daldigim düsüncelerin, herhalde altindan kalkamam. Ama en basitinden SIK SIK kullandigimiz ve tanidigimiz bir kelime "kibir". Cok basit bir kelime ve bir cok kisiyede hemen yakistiririz gündelik hayatimizda. Oysaki ne kadar agir bir anlam tasiyan bir kelime. Seytani Rabbinin lanetine ugratan unsur "kibir".

Hangimiz yeri geldiginde bilerek veya bilmeyerek kibirlenmiyoruz? Helede bir konuda cok iyi bilgi sahibi oldugumuza inandigimizda cogu zaman farkinda bile olmadan kibirlenebiliyoruz. Bir mevki sahibi oldugumuzda cevremizden gelen dogru egri pohpohlamalar hangi birimizin gururunu oksamiyorki? Iste su anda bunlari düsündügüm icin icim ürperiyor, cünkü belkide hic farkinda bile olmadigimiz bir tehlike.

Köyden gelen dervis bence iste bilmeden, farkina bile varmadan kibirlenmistir. Amaci kötü olmasada bu kibrin verdigi hazi yasamak istemektir... Neyse felsefeye daliyorum galiba...

ALLAH senden razi olsun, HAKK senin ne dilegin var ise versin...Hizir evinizden ayri olmasin hic, cebrail daima rehberiniz olsun...Güzellikler ihsan eylesin rabbim daima sana.....

hikaye süperdi..bu yazdiklarinda hikayeden dahada güzeldi..gönülden gelen hersey güzeldir derler...Iste ispati!!

Zemheri arkadas, hic bir kitaba bile ihtiyac duymadan, hic kimseden izin icazet artik adi her neyse almadan, bak Allah c.c. bu gece seninle bana neyi ögretti/yasatti....

Ameller niyetlere göredir derler. Demekki bazen bir seyler cok kötüde görünse eger altinda yatan niyet iyi ise, su akip yerini yine buluyor. Allah c.c. hep dogrunun yaninda, ne mutluki sabaha dogru her ikimizde birer hisse düstü.

Sana özel selam gönderiyorum ve Allah rahatlik versin diyorum

sana da Allah rahatlık versin . evet sanırım herşeyde bir hayır var . kavgada bile )

her zaman geçmişe bakıp ders almak gerek..öyle olmazsa gün gelir o geçmişi özlemeye başlarsın.Allah çok büyük!