Sen Ben

Ben...Sen....

Sen...Ben....

 

Sen susmayı bildin , anlatmayı ben.

Sen gitmeyi bildin , kalmayı ben.

Sen gidince gelmemeyi bildin , beklemeyi ben.

Sen sevilmeyi sevmek bildin , seni sevmeyi ben.

 

Sen özletmeyi bildin, özlemeyi ben.

Sen pes etmeyi bildim, sabretmesini ben.

Sen yakınları uzak etmesini bilirken,

Uzakları yakın ettim ben.

 

Sen uzakken bana,o uzakta demedim,

Benimle dedim, benim yanımda şuramda.

Yakın etmedim uzakları bize , uzak tuttum hep.

Sen suçluyken bile özür dilemesini ben bildim sevgilim

 

Sen ağlatmasını bildin , ağlamasını ben.

Sen ağlayınca gözyaşını silmeyi bildim ben

 

Ben sadece seni bildim, seni sevmeyi bildim

Adını adım bildim, canını canım sevgilim

Çaresizken çare bildim adını

Hastayken sesini ilaç

 

Olamadım sen gibi umursamaz olamadım

Bana ne! diyemedim

Hep sen dedim,

ille de sen sen sen...

 

 

 

 

 

 

 

Sen SEVİLMEYİ sevmek bildin , SENİ SEVMEYİ ben.

 

 

:clapping:

 

YÜREĞİN DERT GÖRMESİN...

Şimdi Suskunluğum Akıyor Yüreğimin Kuruyan Damarlarından..Damla Damla..

Yetim Gülüşlerimin Loşluğunda

Yıldızlar Bakarken Bana

Konuş Diyor Yüreğim..

Konuş Diyor Gece..

Suskunluğu Boz ve

Vuslatı Olsun Hecelerin Tükenen Yüreğinle...

 

(senin de yüreğine sağlık waterlily:)

 

 

 

 

 

Sen susmayı bildin , anlatmayı ben.

Sen gitmeyi bildin , kalmayı ben.

 

 

üzülmek bazen insana güç veriyor sanırım :

 

 

sen gittin ,belki bir gün gelirsin ben burdayım hep burdayım ,

ama beni bulamazsın..!

gitme demedim mi sana

dönersen bulamazsın beni

bıraktığın noktada..

sarmadım mı ellerini sıkıca

korktuğum gidişinden çok

dönüşündü anlasana..

sen yine de gittin..onu geçtim

şimdi dönüyorsun bana..

ben bende miyim..bir sorsana.

unut gittiğin yerde..yine sen bırak beni...unut gittiğin yerde .kim kaldıkı.cok kırıldım sayende..

Sen özletmeyi bildin, özlemeyi ben.

Sen pes etmeyi bildim, sabretmesini ben.

Sen yakınları uzak etmesini bilirken,

Uzakları yakın ettim ben...Hep sen dedim,

ille de sen sen sen...nefesim..