Merkezde Olmak

Hasat diyemiyordu ama zorlu bir sınavdan geçtiği,geçtikleri gün gibi açıktı.

Küresel sorunlar,politik,ekonomik,siyasal ve sosyal açıdan ayyuka çıkmıştı.Ülke sorunları küresel sorunlara bağlı olduğu gibi,boyutumuzu aşan dezenformasyon ve manipilasyon izlerini dokundurmaya başlamıştı.

Bütün bunlara iş ve aile ile ilgili hızlı değişimlerin kişide oluşturduğu sarsıntılar da eklenmişti.

Nasıl geçmiş,gelecek ve anın etkileriyle aynı anda başetmek insani aşarsa,dünya,ülke ve kişisel sıkıntılarla aynı anda başetmek de insanı aşar.

İnsanın bu üçlü sorlanmaya çekilip zıvanadan çıkması için adeta bilinçli bir çaba var gibidir.

Genel anlamda hipnozda olmamız yetmiyormuş gibi olaylara bakış açımız o kadar çarpık ki,ufak bir açı değişikliğini başardığımızda gördüğümüz karşısında ağzımız açık kalıyor.

Uzun yıllar tanrıyı göklerde aradık,sonra karşımızdaki insanın gözlerinde gördük.(Kuvayi Köprüsü filminin temel teması budur.)Şimdi aynadaki kendimize bakıyoruz.Kendimizi önemsemedik,zaman zaman dudak büktük.Ademin yasak elmayı yiyip cennetten kovulduğu simgesel anlatımını anlayamadık.

Kutsal geometriyi anlatan Nesimi,Enel hak diyen Mansur,rahat saray yaşamını tepen Budha,çarmıhtaki İsa, ve cihadında dişi kırılan Muhammet,göksel yardım elmakla birlikte kendi öz cevherlerini hissettiler.Öz güç ve dirençleriyle serüveni zamanımıza teslim ettiler.Dediklerini eğip büktüğümüz,çarpıttığımız olduysa,bu uğraşta bizi yanlız bırakmayan karanlık yanımızın sorunu.

Aynadaki biraz mahcup benin gözlerine bakınız.Göreceğiniz ışık sizi doğrudan merkeze taşıyacaktır.Oradaki ben de kenarlarda savrulan benin tıpkısı.Ama o dönerek bütün yönlere bakmakla birlikte,sakinlikle sabit olmanın güvenini taşıyor.Tıpki Mevlevi dervişleri gibi.

alıntı

Emeğinize sağlık.

--------------------

emeğine sağlık