Bir Üzüm Tanesi Bazen Hayatı Anlatır

Acaba bir gören olur mu beni burada çalışırken?

Mahalle ya da okul arkadaşlarım bu pazara gelirler mi ki?

Ya gelirlerse, beni bu kamyon kasasının arkasında üzümsatarken görürlerse?

Pazar dediğime bakmayın.

Alt tarafı sekiz dokuz tane kamyonun yanyana durarak satış yaptığı bir belediye tanzim satış yeri.

Eğer liseyi bitirmek istiyorsam çalışmam lazım. Peki ya bu kirli önlükle beni gören olursa?

İşte o an biterim.

Ne okuldaki imajım, ne de mahalledeki saygınlığım kalır. Akıllı ve yakışıklı çocuk olmaktan dışlanıp, pazarcı çocuk oluveririm.

Etrafa dikkat etmeliyim.

En azından tetikte olmalıyım. Zaten hava da karardı. Üç gündür okul çıkışı çalışıyorum ama bu endişeyi her gün duyuyorum.

…

Allah’tan bu gün de bitti.

Yevmiyemi aldığımda bu günü de atlattım diye düşünüyorum hep.

Toparlanıp eve gitme saati, yarın okul var. Kamyonu yan kapağını da kapattım mı iş biter.

- Kadir?

- …

- Kadir, sen misin evladım?

- Hocam?

Ertuğrul Bey, matematik öğretmenim.

Okula başladığımdan beri hep duruşundan, konuşmasından, tavırlarından etkilenip, örnek aldığım, onun gibi olmaya çalıştığım nadide insan.

Konusunda okulun en iyisi.

Ve ben üzümcü Kadir.

- Buyrun hocam

- Aferin evladım, takdir ettim seni.

- Sağolun hocam. (Ama içimden kopanları bana sorun, yerin dibi kaç kat demiştiniz?)

- Kadircim üzüm alıcam ama tanesinden alıcam, mümkün mü?

Burada bir not düşeyim, bilmeyenler olabilir.

Satılan üzümlerin taneleri üzümün kasasına dökülür ve o üzümler çok daha ucuza satılır, alım gücü olmayanlar için.

Ertuğrul hocam, matematik uzmanı adam, karakter sahibi şahıs, o kutsallaştırdığım insan gayet doğal bir şekilde üzümün tanesinden almayı istiyor?

Yıllarını kendini, ailesine ve işine adamış, saçları bembeyaz bu kişi, evdeki ailesine götürmek için üzümün tanesini alabiliyor ve bundan hiç gocunmuyor.

 

Peki ben?

Ben nalet olası herif, tek yaptığım şey 18 yaşına kadar annemin ve babam kazandığı paralar ile okula gitmek ve bunu meziyet olarak görmek.

Ama ben, bırakın üzümün tanesini, çalıştığım ve para kazandığım için bile her gün, her gün kendimi ezik hissediyorum.

Bu hayatımın dersi oldu bana.

Hiç ummadığınız bir anda bir şey yaşarsınız ve o an hayatınızın kırılma noktasıdır.

Bu olayın sonrasında liseyi bitirdim ve ailemden destek almadan iki üniversite okudum.

Bu okul hayatım sırasında maçlarda su satmaktan, kasiyerliğe, gece bekçiliğinden, resepsiyonistliğe pek çok iş yaptım. Okuldan sonra da hayat aynıydı benim için.

Şu anda kendime ait bir işyerim var ve her işe aldığım insana bu anımı mutlaka anlatırım.

Saolun hocam, verdiğiniz en büyük ders bu oldu.

Hem de sınıfta değildik. Bu gün Kadir Bey isem bu sizin sayenizde.

Adınız ise oğlumda yaşıyor.

Peki o gün nasıl bitmişti?

Hocama üzümün tanesinden değil, en güzeli olan salkımdan iki tanesinin vermiştim ve o günkü yevmiyemi de patrona iade etmiştim.

 

Ertğrul Hocanın anısına…

 

alinti