Herkesin Kendine Göre Bir Kantarı ve Bir Ağırlığı Vardır:

Bir kırlangıç gök gürültüsünden çok korkuyormuş.

Bu korkusunu bir kumruya anlatmış.

-“Şu gök gürültüsünden öyle korkuyorum ki, gök gürlediği zaman sanki kırk kantar yağım eriyor” …

kırlangıcın küçük, narin cüssesine bakan kumru gülümseyerek karşılık vermiş.

-“Sen ne kadarsın ki, senin kırk kantar yağın olsun.” Kırlangıç çok ciddi bir şekilde yanıtlamış.

-“Herkesin kendine göre bir kantarı ve kendine göre bir ağırlığı vardır.”

“Ne ZAMAN insanlara BURUN kıvırmayıp, onları dinlediysem; yaşama dair en büyük gerçekleri de o zaman öğrendim.”