Pastoral Şiir

1. PASTORAL (BUKOLİK) ŞİİR
   

Doğanın güzelliğini, çobanların yaşantısını, kır ve köy hayatını işleyen şiir türüne denir.

Pastoral şiirler ikiye ayrılır:

İdil: Kır ve çoban hayatını işleyen, aşk temasına da yer veren şiirlerdir.

Eglog: Birkaç çobanın karşılıklı konuşması şeklinde düzenlenmiş şiirlerdir.

Uyarı: Edebiyatımızda idil denebilecek şiirler olmasına rağmen eglog tarzı şiir yoktur. Bunu Tevfik Fikret denemiş; fakat başarılı olamamıştır.

• Türk edebiyatında doğa temalı koşuk, koşma ve semai örnekleri vardır.
  

• Türk edebiyatında ilk pastoral şiir Abdülhak Hamit Tarhan’ın ‘’Sahra’’ adlı eseridir.
  
• Kemalettin Kamu’nun ‘’Bingöl Çobanları’’ , Behçet Necatigil’in ‘’Kır Şarkısı’’ , Faruk Nafiz Çamlıbel’in ‘’Çoban Çeşmesi’’ önemli pastoral şiirlerimizdir.
  
• Dünya edebiyatında Eski Yunan şairi Theokritos ve Latin şair Virgilius bu türün önemli temsilcileridir.
  
• Türk edebiyatında ise Recaizade Mahmut Ekrem, Yahya Kemal Beyatlı, Behçet Necatigil ve Cahit Külebi önemli pastoral şiir örnekleri vermişlerdir.
  

Güneş ufkun kenarından,

Yavaş yavaş yükseliyor. Pastoral (Orhan Seyfi Orhon/Sabah)

Köyün yüce dağlarından, şiir

Serin nefesler geliyor.