Aklıma Koydum Seni...

Aklıma koydum seni

AKLIM almadı

Yureğime bıraktım

Sana doymadı

yer bulamadım sana koskaca bildiğim ömrümde; bir parça

ve bulamadım ömrüm içinde sen olmayan; bir parça

Bir adın yok senin;anılacağın

Hiçkimsemsin sen benim anlayacağın

Bugünüm'e yada Dün'üme

Düzgün cümleler kuramayacak kadar rehavet haline muzdaribim...Uçusan heceleri yakalıyorum bakıyorum hep aynı şey azad ediyorum... İçimi dinlememek adına; kelamı dillendirmek gerekir bilirim; Bu yüzden iyi-kötü birkaç kelam muhakkak etmeliyim...

Yağmur düştü bugün toprağa;rahmet benimde cehreme nazar etti; hatta gördüm bir melaikeydi sanırım yağmurun kanadından bana da gülümsedi...

Sevda dedi birileri sonra ; gülüp geçtim yine... Kays dillere düştü artık; artık sevdaları da değiştirmeli... dedim usulca...

Bir de giden geri geldi... Ne de iyi etti/yetim bir çocuk ağlıyordu bir kenara sinmiş sessizce; giden geldi yetimin gözlerine GÜL değdi... gelen bilmeli ki bugün bir yetim yureğe eli değdi/ gelişiyle hayat Tebessümlendi...

Neyse

GÜN yine dün edildi az önce... Uzeri gecmiştir diye muhurlendi... Ve SAHİBİNE teslim edildi... Sahi herşey aslında kaydedildi değil mi/ Her kaydedilenden yeni sorular türedi? Peki ben cevabını veremeyeceğim kaç soru gönderdim bugün acaba? Acaba bugun kaydedilenler neler kaybettirdi?

Ah/ ki ah... Zaman diyorum şimdi...

Zaman yaslanmak nedir bilmez misin sen ? Bak ben çöktüm ağırlığında/ çoktu sen geçtikçe acuze-i dünya... sense hala En taze çağında...

Sözü kesmek gerek GÜLÜN yaprağıyla;

DÜne de Bugune de Hamdolsun...