Bir Aşk, Bir Şiir ve Bir Hikaye

''Onunla ben hep sevişecek gibi baktık birbirimize

Bir kez öpüşebilseydik dünyayı solduracaktık''-i.özel

 

Aşk işte.. Yaklaşması beklenmedik, dokunması yakıcı, yaşanması öldürücü..

 

Kader, bizi doğu anadolunun bir şehrinde buluşturmuştu..

O, yaralı, yuvası rüzgarın önünde sallanan bir dünya güzeli.. Selvi boylu..

Ben ise yarım bırakılmış bir şiir gibi..

 

Aşk gelince cümle eksiklikler biter demiş eskiler. Aşk geldi her şey tamam oldu..

 

Ne mutlu ne mesut demlerdi.. Sanki başka bir boyuttan gelen duygular içinde yaşıyorduk..

Oralarda aşk yaşamak çok ama çok farklı.. Zaman başka ilerliyor.. Tabiat başka türlü sesleniyor insana..

 

Gün geldi.. Her yakınlaşmanın uzaklaşma getirmesi gibi bizim kavuşmamızın da vadesi yetti.

Severek ayrılmaya karar verdik. Aman Allahım..! Ne yapıyorduk biz..

Kaderin hükmü gelince insan kör olurmuş.

 

Yavaş yavaş ayrılık vaktine ve yerine yaklaşıyorduk. Burası Ahlat'ta Van Gölü'ne nazır bir tepeydi.

Gün batmaya doğru gidiyordu.. Sıcak süzgün ışıklar... Ilık bir rüzgar..

Ne ilginçtir ki karşımızda bir selçuklu mezarlığı vardı..

Mezarlık.. Herkesin eninde sonunda kavuştuğundan ayrılacağı yer..

Orada işte boğazda düğümlenen o sözler.. Sıcacık sarılma..

 

Ve dönüş yolunda araçtan inerken sevgiliye atılan son bakış.. Yapma elif...! Nolur gitme..

Allahım sanki ruhumu uğurlamışım da o bana arkasını dönüp öyle bakmıştı..

Bindiği araba sanki onu yer yüzünden silip götürmüştü..

 

Her şey zihnimde her an tazeleniyor..

 

Ve buruşturup buruşturup bir kenara attığım kağıtlarda

Hiç bitiremediğim bir şiir olarak kalacaksın''- y. hayaloğlu

 

Yıllar yılı hep aynı özlem ile onu hatırladım.. Bir gün onunla çok farklı şehirlerde de olsak karşılaşacağımızı ümit ettim. Onunla bir gün buluşsak da el ele tutuşsak.. Sessizce kırlara çıksak.. Konuşmadan yalnızca gözlerimizin içine bakarak öylece kalsak.. Dalıp gitsek birbirimize..

Ah...!

 

Yaşadığını biliyorum bir yerlerde.. O mutluysa ben de mutluyum..

 

Ve yakınlarda ondan duyduğum şu söz aslında çok şeye yetti;

''Sen aklımla kalbim arasında kaldığım en güzel çaresizliğimsin..''

 

 

Allahıma hep şükrediyorum. Hep dua ediyorum.. Hiç olmazsa öbür dünyada beni ona kavuştursun..

Elif..

 

 

*Ahlatta Günbatımı şiirinin hikayesi böyle işte..

Allahıma hep şükrediyorum. Hep dua ediyorum.. Hiç olmazsa öbür dünyada beni ona kavuştursun..

Elif..

 

Bu dünyada neyi çok istersen o senin imtihanındır..Senin de imtihanın bu yüzden bu kadar acı ama bir o kadar da güzel..Aşkı en derinden yasamak herkese nasip olmaz..Bir gün bu dünyada olmasa da öbür dünyada ona kavusacaksın emeğine saglık

Teşekkür ederim arkadaşım.. Mübarek gecede söylediklerin iyi geldi.. Allah hepimize kendine giden yolları göstersin inş..

 

Elbette zorluğun yanında bir kolaylık vardır. Gerçekten, zorlukla beraber bir kolaylık daha vardır.İnşirah(5-6)