Acılar Yenisi Gelene Kadar Acı...

Acılar yenisi gelene kadar acı..

 

Sarhoşluğuma verin bu çığlıklarımı ya da hayata tutunmaya çalışan öyle çaresiz biri diyin içinizden ,

 

farkeden ne olur benim için...Acılarımı hangi sevda sözleri dindirir , hangi uçurumun kenarında tutan olur elimi ...

 

Oysa bir tutsan ellerimi bir tutsan öyle bir sarılacağım ki sana , öyle bir yaşayacağım ki bu kahrolası hayatı , öyle bir güleceğim ki başımı havaya kaldırıp ,

 

"hayat buymuş diyeceğim içimden , hayat buymuş ..."

 

düşmek ve yeniden kalkmak gibi , unutmak ve hatırlamak gibi , ayrılmak ve kavuşmak gibi , yaşamak ve ölmek gibi ... işte hayat buymuş diyeceğim ...

 

Tüm acılarıma inat güleceğim , varsın kalsın gözlerimde bir damlacık hüzün ne çıkar ... Acılar yenisi gelene kadar acı ...

 

Şimdi terkedilmiş bir çocuk gibi tek başıma kalkmalıyım ayağa , ayaklarım soğuktan uyuşsa da , saçlarım hep darmadağınık ve yapacak bir şeyim olmasa da kalkmalıyım ...

 

Herkes hakettiğini yaşıyor deseler de bana inat , ben hakettiğimi bileceğim yaratılmış her şeyi...

 

Ben hayatı hayat yapacağım , nasıl olmalı diyorsam öyle yaşayacağım ...

 

Tövbelerimi bozacağım bu gece , bu gece yeniden doğacağım anamdan , bu gece yine acılarıma sığınıp sabah edeceğim ... Beni deli divane eden ne varsa yıkıp yakacağım , arkama bakmadan yürümeyi öğreneceğim düşe düşe... ve bir daha asla unutmayacağım , kendimden başka kimsem yok bu hayatta , benim için benim kadar acı çeken kimse yok .

 

Sabah olmadan çıkacağım yola , tüm yaşanmışlarımı bırakacağım ardımda , tüm resimlerimi yakıp , şiirlerimi de yırtıp savuracağım isyan edercesine her şeye... ve bir daha asla unutmayacağım yalnız olduğumu , kim ne kadar yakınımda olursa olsun...

 

 

Aliye Tatar