Cem Adrian - Çok Sevdim

çok sevdim, sevdim seni

çok üzdün, üzdün beni

uykusuz bir gece

ve saat epey geç

aklımda bir sorum var

ve elimde bir cevap (....)

sabah olsa

ben bi kere sızsam

ve sonra tekrar uyanıp da konuşsam

hayat hayat diye ben

hayat hayat ille beni

bırak bırak

peşimi

bırak bırak

peşimi benim

hayat

ben vazgeçtim

(ama ben vazgeçtim)

bu dünya çok elips

hayat çok edepsiz

adımı bile koymuşlar

benden habersiz

belki konuşmak da

yaşamak gibi

belki çok gereksiz

çok gereksiz

bedenim senin ama hayat

ama ruhum asla (asla)

diye ben

hayat hayat

masumum

bırak bırak

peşimi

bırak bırak

peşimi benim

hayat

ben vazgeçtim

(vazgeçtim)

geri ver geri ver geri ver

herşeyi herşeyimi herşeyi baştan

yeni baştan

çok üzüldüm çok üzdüler beni hayat

sayende

o insanlar insanlar insanlar var ya

hepsi hepsi kadar en çok

masum ve biraz da suçluyum

ama sen çok günahkarsın hayat

çok sevdim, sevdim seni

çok üzdün, üzdün beni

hala masumum

hala masumum hayat

ama herkes kadar

herkes kadar günahkarım

çok üzdün çok üzdün beni hayat

çok sevdim, sevdim seni

çok üzdün, üzdün beni

çok sevdim seni hayat

sevdim sevdim seni ama

hayat seni ben seçmedim

çok sevdim, sevdim seni

çok üzdün, üzdün beni

çok çok üzdün beni

hayat

üzdün üzdün beni hayat

hayat seni ben affetmedim

çok sevdim, sevdim seni

çok üzdün, üzdün beni

çok sevdim, sevdim seni

çok üzdün, üzdün beni

çok sevdim, sevdim seni

çok üzdün, üzdün beni

hala masumum be

hala masumum be

hala masumum be

hala masumum