Yalan Söyleme Hastalığı ve Unutkanlık...

Yalan söylemek; bazen mecburen, bazen pembe, bazen olmasını istediğimiz dünya için söyleriz, uzar gider bu. Sebebi şuan önemli de değil zaten. Anatomik olarak musait olan her insan yalan söyler, söyleyebilir. Fakat bunu sürekli hale getirmiş bir insan için sosyal anlamda kısa vadede getirisinin uzun vadede ki götürüsünün yanında esamisi okunmaz

.Öteki insanlar için götürüsü bir tarafa dursun, şahsın sürekli yalan söylediğinin farkına varmış olan dost denilebilecek yakın insanlar ona başlarda belli etmeden kızsalarda sitem etselerde zamanla öfkeleri acıya dönüşür, bir kanser hastasına acımak gibi.

Zaten "acımak" bunun bir hastalık olmasının da bence pekala sebebi. kanser abartılı bir örnek değil, çünkü yalanını yalanla kapatmakta ısrar eden, yüzüne söylendiğinde inatla inkar eden, hatta darılan dosta bu denli acınmazda ne yapılır. Sadece acınsa iyi, devamında yakın kişiler istemeye istemeye kendisine önyargı oluştururlar, duvarlar örerler. Bu da onu yalnızlığa, huzursuzluğa veya kısacası sosyal ölüme iter. yalandan kim ölmüş ha?

Bu noktaya gelmesini kimse istemedi, kendiside dahil. Yalan söylediğini kendine bile itiraf edemeyen bir insandan anormal olmamasını beklemekte haliyle çok yanlış. Dolayısıyla bu düpedüz olmayasıca bir hastalık.

Bazılarımız şikayet ederiz, “çok unutkanım!” diye. Kimimiz içinde bu cümle büyük bir ünlem ile haykırılmış bir feryat gibidir. Çevremde çok insan var bu illet hastalıktan muzdarip olan. Eminim sizde tanık olmuşsunuzdur bu türden hastalara.

Kendi kendime “Unutkanlık bulaşıcı mı?” diye sorar ve cevap olarakta “Evet bulaşıcıdır.” derim. Bulaşıcıdır ama unutkan vatandaşlardan değil, kendi yanlış davranışlarımızdan bulaşır. Çok yalan söyleyen insanlar genellikle çokta unutkan olurlar.

Yalan konuşmazsanız, hiçbir zaman “ne söylemiştim?” diye düşünmezsiniz. Ne söylediğini unutan kişi öncelikle ne söylediğini değil, doğru mu yoksa yalan mı söylediğini düşünmelidir.

Yanlış yapmazsanız, hiçbir zaman “ben yapmadım” diye yalan söylemezsiniz. Buradaki tabirin nitelediği birçok insan vardır. Kimileri yanlış yaptıkları birşeyi onaylamaktan korkarlar ve fırsat bularak hemen “ben yapmadım” vb. kaçamak sözler ile kurtulma çabasına düşerler.

Yani tekbir cümle ile özetlemek için üçüncü paragrafa dönmek istiyorum. “Yalan konuşmazsanız, hiçbir zaman “ne söylemiştim?” diye düşünmezsiniz.”