Davranışçılık...

Davranışçılık;Psikolojinin inceleme konusunun davranış olduğunu, bilincin psikolojinin araştırma alanına girmediğini savunan görüştür.

Davranışçılara göre, psikolojinin bir bilim olabilmesi için herkesçe gözlenebilir ve ölçülebilir olayların, doğa bilimlerinde kullanılan nesnel ve bilimsel yöntemlerle incelenmesi gereklidir. Bu nedenle bilinç ya da insanların iç yaşantıları, deney sonuçlarına dayanan bir bilimin araştırma alanı olamaz.

Davranışçılara uyaran-tepki (U-T) psikologları da denir. Çünkü bunlar, dış çevreden gelip organizmayı etkileyen uyarıcılarla organizmada oluşan tepkileri incelemeyi amaç edinmişlerdir. Davranışçılığın temel ilkeleri 1913′te J. B. Watson tarafından ortaya atıldı. Watson’a göre, ruhsal olan her şey doğaüstü olup, bilimsel değildir.

Watson, organizma ve çevre ilişkilerinin insan ve hayvanda birbirinin aynı olduğu kanısındadır ve bu nedenle hayvanlar üzerinde psikolojik araştırmalar yapılmasını önermiştir. Davranışçıların bu yöndeki çalışmaları insanlar üzerinde yapılamayacak çalışmaların hayvanlar üzerinde yapılabilmesiyle çok yaygınlaştı. Ancak davranışçılık, psikolojinin konusunu yalnızca davranışların incelenmesine indirgediği için şiddetle eleştirildi. Bugün çok az davranışçı psikolog vardır. Bununla birlikte, davranışçılık psikolojinin son yıllardaki gelişimine önemli derecede katkıda bulundu.