Ruh Esini Bulan Var mi?

Ruh esini bulan varmi varsa yasadiklarini paylasa bilirmi:rolleyes:

malesef hala çıkmadı karşıma nerdeyse

ben buldum ruh eşimi...

bulduğumu sanmıştım a demeden ardından b harfinin geleceğini anında anlayacak birilerine ihtiyacım vardı.olmadık zamanda tanıştım onla.. konuşmama gerek bile kalmadan ne demek istediğimi anlıyordu..veee anladım ki birbirine çok benzeyen insanlar sadece arkadaş olabiliyorlar.duygusallık işin içine girince hüsran oluşuyor

Tabii ki buldum

ben buldum ruh eşimi...

neler yasadin eger özel degilse paylasirmisin bende buldum ama cok acilar yasadim

--------------------

Sevgi şifadır

Derler ki:"Sevgi, ruhlar arasindaki benzesmeden dolayi olusan imtizac ve kaynasmadan ibarettir. Nitekim bir suyu diger bir suya karistirinca birbirinden ayiklamak imkansizdir. Bu nedenle iki sahis arasindaki sevgi öyle bir noktaya varmaktadir ki, birisi digerinin acisini duyar olur; onun haberi olmadan yakalandigi hastaliga yakalanir."

Sevgi ayni kaderi paylasmaktir. Öyle bir paylasma ki iki tarafin kalbine huzur ve ferahlik getirsin; hastaliklara deva olsun. Çünki paylasilmayan sevgi yalnizca bir dert ve acidan ibarettir. Eger esit bölünmezse, gönlü, sevginin diger yarisi olan dert istila eder. Sevgi ayni kaderi paylasmaktir. Öyle bir paylasma ki iki tarafin kalbine huzur ve ferahlik getirsin; hastaliklara deva olsun. Çünki paylasilmayan sevgi yalnizca bir dert ve acidan ibarettir. Eger esit bölünmezse, gönlü, sevginin diger yarisi olan dert istila eder.

Bu yüzden tek tarafli sevgi aci; karsilikli sevgi de sevinç verir. Birbirini seven iki kisi arasinda sevgileri derecesinde bir benzerlik vardir. Menfaatlerde, karakterde veya amaçlardaki benzerlikler gibi. Bunlardan en etkin olan sevgi karakterdeki benzerlik sonucu dogan sevgidir. Bunda karsilik beklenmez ve insan, sevgisini izhar için daima kendisinin ruh ve ulviyet yönünden benzerini, esini arar ve ancak ruhun esi ile sükunet bulur. Hani ayet-i kerimede buyuruldugu gibi: "Sizi bir tek nefisten yaratti ve kendisiyle durulup yatismasi için ondan da esini var etti (A'raf, 189)"

Sevenin ruhu sevilene meyilli yaratilmis olup kendisini ona yakin hisseder. Sevilen bu yakinligi duymuyorsa eger, arada sevgiyi perdeleyen maddi yahut manevi engeller var demektir. Engeller sevenin yüregine, sevginin ikizi olan aci biçiminde yansir. Sevilenin bu sevgiye karsilik vermesi; ancak engellerin ortadan kalkmasiyla mümkündür ve o vakit, aci da birden bire sevgiye dönüsür. Diger bir ifade ile sevgi esit bölününce, aci alir basini gider. Kalpler karsilikli ayni sevgi ile dolunca dert hafifler, sevinç çogalir. Kullarin rizkini paylastiran Allah, sevgiyi de onlar arasinda esit paylastirmistir; çünki.

Seven iki kisiden birinin basina gelen, hastalik veya esenlik, digerinin de basina gelmeyince aradaki gerçek sevgi anlasilamaz, aci kendini gösterir. Hani eski bir sairin dedigi gibi: "Rabbim! Sayet aramizdaki sevgiyi bölüstürmeyeceksen, bari onun yokluguna da yanabilecek kati bir yürek nasip et bana."

Eger sevgili hasta iken hasta olmuyorsak gerçek sevgiyi ve sevinci tadamayiz. Sevgilinin hastaligina ziyarete gidince hastalanan asik, elbette sevgilisi ziyaretine gelince onu görür görmez iyilesecektir.

neler yasadin eger özel degilse paylasirmisin bende buldum ama cok acilar yasadim

--------------------

.

insanların zaten en çok koptukları noktalar fikir ayrılıklarıdır....yani ikili ilişkilerde ilk günlerde olan özen ilgi alaka sonradan değişerek yerini kırgınlıklara zıtlaşmalara bırakıyo...zaten genelde yeni evlenenlerin en çok yaşadıkları problemlerden birisi bu: düne kadar çok iyiydin ama bi anda değiştin ...demeleri....aslında değişen hiç bi şey olmuyo sadece insanın bakış açıları değişiyo...benimseme başlıyo saygı değişiyo mesele bu ..o yüzden her zaman saygıyı diri tutmak lazım yoksa istediğin kadar ruh eşin değil ruhunun birebir kopyası olsun saygı biterse ruhunda uçar arkasından fatiha okursun :rofl:ruhlar alemine doğru

''Ruh eşi''...Acaba bu tanımın peşine çok fazla takılıp,bulup,sonra karşımızda bir tane daha biz gördüğümüzde de,hem kendimizden hem de karşımızdakinden bıkıp sorun çıkmasına neden olmuyor muyuz?Sanki ''ruh eşi'' çok da doğru değilmiş gibi geliyor bana zaman zaman...Tabii bu benim düşüncem ve bir polemik yaratmak amacında değilim..

''Ruh eşi''...Acaba bu tanımın peşine çok fazla takılıp,bulup,sonra karşımızda bir tane daha biz gördüğümüzde de,hem kendimizden hem de karşımızdakinden bıkıp sorun çıkmasına neden olmuyor muyuz?Sanki ''ruh eşi'' çok da doğru değilmiş gibi geliyor bana zaman zaman...Tabii bu benim düşüncem ve bir polemik yaratmak amacında değilim..

sevgili echocum ruh esi senin aynan senin eksigini sende onun eksigini tamamliyorsun yani bende sabir yoktu ondada cesaret yoktu ondan ben sabirli olmayi bendende o düsünce tekrar kalkmayi ögrendi birbirimizin olmayan yani oluyor

sevgili echocum ruh esi senin aynan senin eksigini sende onun eksigini tamamliyorsun yani bende sabir yoktu ondada cesaret yoktu ondan ben sabirli olmayi bendende o düsünce tekrar kalkmayi ögrendi birbirimizin olmayan yani oluyor

sen veya ben bu tanımın açılımını biiyoruz ama,birileri ruh eşi dediğin zaman,''aa,sonunda benden bir tane daha buldum,aynı ben'' olarak algılıyor ve o aman da sorunlar başlıyor gibi geliyor bana canım,lafım bu şekilde algılayanlar içindi.Ayrıca tanımlaman da iyi oldu bunu bence...