Gönül Hicrana Kanar, Melal Susar…

 

 

Yar…

Yazmakbazen

Kifayet etmiyor,

Sinehakkıyla

Ayanedilemiyor

Ne zaman hüzün

İklimindenefeslensen,

Gözyaşlarımısilsem yetmiyor

Sinem yanarken,

Umutlarhazanlaşırken,

Sabırhalimin sefilliği

İçinzaruretken şevk bitiyor

Birlahza dahi olsa

Ruhumun hicran damlaları

Yüreğimivurmasa

Gönlüm

Firkatinah uzarında

Kalmaktankurtulsa,

Umutgün yüzüne çıksa

Ufkum bahar olur,

Süruryüreğimde ki

Ümitlerikorusa,

Hasretimsevince gark olsa

Yürek

Yanarsayanıyor

Yazmak adına

Vakteihtiyaç

Duymuyor,aranıyor

Bir çare adına,

Ümitlerenail

Olabilmekmuradıyla

Gayretesoyunuyor

Sinede ne kadar

Bekleyenve demlenen

Sessizçığlık varsa,

Enyakına edeple arz olunuyor

Kalbin

Gözyaşlarıdır

Nazargah bilen

Rabiçin niyazdır,

Arzıaşktır

Sevdasına meftun olan

Gönülnefsanîlikten

Vehevesten ıraktır

Feda olmak için

Yanancenahtır,

Adanmışruhların

Sadrındannükseden farktır

MustafaCilasun