Sinemde Matem Var, Neyleyim Yar…

 

 

Yar…

Beni benden

Alan bahar

İçimde dinmeyen

Bir hicran var

Hazanı ne vakit

Düşünsem yüreğim yanar

Sesin

Nefesinden

Nükseden hevesin

Hissiyatımı cezbeden

Naif halin

Gözlerimi kamaştıran

O cemalin gitmiyor yar

Edibe’ydin

Sanki onun

Bendinde büyümüştün

Bitmeyen hikâyelerin,

Buğulayan sesin

Alıp götürenbuselerin,

İçimde kalan ukdelerdir

Yar

Yazdığın

Namelerde,

Düşündüren şiirlerinle

Bin bir hülyanınbüyüsüyle

Salınan fikirlerinle

Seni senden alan

Ve ruhunun vecdini

Yaşatan hüznünle

Anıyorum yar

Güle

Baksam

Ona temaşa ettikçe

Tefekküre dalsam

Firkatin bağrındauyusam

Ve hiç uyanmasam

Bıraktığın izlerin

Süruruyla bir ömür ağlayıp,

Hicran yudumlasam

Artık

Gönlüm yas içinde,

Senin mateminle

Tutunduğum umutlarım

Solgun bir halde

Gün batıyor,

Vakit yaklaşıyor,

Hani ecel nerede,

Nefes gidiyor ahdine

Mustafa Cilasun