İştahsız Bebekler İçin Yöntemler...

İştahsız Bebekler İçin Yöntemler

Dünyanın en güzel şeyidir Anne olmak. Anne olmak nasıl bir duygudur diye sorsak sanırım hiç kimse bunu tarif bile edemez. Annelik harika bir duygu ve bunu her kadının yaşamasını temenni ediyorum. Böyle güzel mutluluğu her kadın yaşamalıdır Lakin her güzel şeyin birazcık tatlı çileside vardır elbet. Çocuk güzel şeyde büyütmesi biraz zor gelecektir.

Hele çocuğum iştahsız değil diyen kadın oldugunu sanmiyorum Şimdi sevgili anneler çocugunuzda iştahsızlık sorunu varsa bu yazımızı sizler için hazırladım. Bu yazımız sayesinde çocugunuzun iştahını açmanız mümkün olabilir. Bence denemeye değer.

Her ne kadar doktor muayenesinde yetersiz beslendiği için düşük kilolu olan ya da boyu fazla uzamayan çocuklarla kronik hastalık ya da aşırı yoksulluk durumları haricinde, pek ender karşılaşılsa da hastanelerde en yaygın rastlanan şikâyet çocuğun “yemek yemiyor” olmasıdır.

Demek ki; çoğunlukla, kendi enerji gereksinimlerine kıyasla yeterli, ancak anne babalarının uygun gördüğü miktarda ve istediği şeyleri yemeyen çocuklarla karşı karşıyayız.

Birde, belli dönemlerde gerçekten beslenme miktarlarını düşüren çocuklar vardır. Bu durum çeşitli sebeplerden ileri geliyor olabilir; süregelen bir rahatsızlık, hastalığın iyileşme dönemi, ailevi sorunlar, kardeşler arası kıskançlıklar, okulda sorunlar vs. Genellikle müdahale gerektirmeyen geçiş dönemleri söz konusudur ve bu yüzden çocuğun iştahını uyarıcı ilaçlarla açmaya çalışmak, hatta çocuğa metabolik destekleyiciler yüklemek anlamsızdır. Bu tarz durumlarda, iştahsızlığa yol açan sebeplerle ilgilenmek daha doğru (ve tabi daha verimli) olur. Yetişkinin değerlendirmelerini yaparken kendini yatıştırmasını sağlayabilecek bazı bilgiler ve kabuller vardır:

Bir yaşına kadar fazla beslenmiş olan çocuk , bunun sonucu olarak iki yaşında daha az yeme eğilimi içine girer. Heyecanlı ve kaygılı geçiş dönemleri geçici olarak yemeği reddetme biçimine dönüşme eğilimindedir.

Sütten kesme sürecinde bebekler üzerinde yapılan çalışmalar açıkça gösteriyor ki, çeşitli gıdalarla karşılaşan çocuk, birkaç gün içinde kendi damak zevkine göre, neticede yine de dengeli ve ihtiyaçlarına uygun bir beslenme biçimi seçiyor.