Ey Sitem eden Edep...

İnsan edebin rüknünde kemale erişir

Gönül dilini öğrenir, sabrı ar bilir, nasibince ümitlenir

Ne garaz ve ne de kin için heveslenir, heva ve hevesi nefsin hülyasına verir

Umut için diridir, şevkin ve azmin bereketine imrenir, hesapsız zanlar için aklı ve iradeyi önerir

Sukutu her nedense severim

Düşlerim ve düşüncelerim için tefekkür ve tahayyül etmeyi dilerim

Okumayı nasılda severim, öğrendikçe cahilliğime elhak kederlenir, boyun bükerim

Arif ve Abidin ilim ve basiretinden nasiplenmeyi hedeflerim, taklit üzere olmak ve karar kılmaktan ürkerim

Ey yar, gönül lisanı halin icmalidir

Ruh ve vicdan ülfetinden nükseden meyandır, hak için beyandır

Huzur ve dirliğin teminatı, aklın ve iradenin vuslata Ram olan sadakat şiarıdır

Mahşer ruhun ve nefsin vuzuhun da ki hakikattir, hevesin perdelerine esaret olan ancak bir zavallıdır

Kahkaha atarken halime yanarım

Ruhumun derinliklerinde ki dehlizler için çaresiz ağlarım

Anlamaktan sakınan her kimse ibretle haline bakarım, hangi korkuların esiridir sorarım

Azap, kabre hasredilmesi, cehennemin dengine erişemez, cennet içi iyelerin taklit ve takiyeler ihlas mertebesinden geçmez korkarım

Mustafa Cilasun