Sabır Taşı Sabır Bıçağı Masalı

Bir varmış bir yokmuş, zamanın birinde okula giden bir kız varmış. Bu kız her sabah okula giderken, yolda kayabaşına bir kuş gelirmiş ve kıza:

 

“Kızcağız!”

 

dermiş. Kız da ona:

 

“Ne dedin kuşcağız!”

 

dermiş. Sonra da bu kuş, kıza:

 

“Kırk gün kırk gece meyit taşı bekleyeceksin!”

 

deyip uçup gidermiş. Bir gün böyle, iki gün böyle derken, kız bir gün olanları anne ve babasına anlatmış. Onlar da ne olduğunu anlamak için kızla birlikte düşmüşler yola.

 

Az gitmişler, uz gitmişler Gide gide bir dağın başına varmışlar. Orada bir ev görmüşler. Evin yanına gitmişler. Gitmişler gitmesine, ancak evin kapısını bulamamışlar. Aramışlar taramışlar en sonunda evin bir tane kapısını bulmuşlar. Kızın annesi kapıyı açmak için uğraşmış kapıyı açamamış. Babası açmak için uğraşmış, kapı yine açılmamış. Bu defa da kız kapıyı açmak için uğraşınca, kapı açılmış. Kızı içeri katıvermiş. İçeri girer girmez de kapı tekrar kapanmış. Kız içeride, annesi ve babası dışarıda kalmış. Kız başlamış ağlamaya. Ağlayınca annesi de dayanamamış, o da dışarıda ağlamış. Bakmışlar ki olacağı yok, annesi kızına:

 

“Evin içini bir dolaş bakalım ne var?”

 

demiş. Kız evi dolaşmış dolaşmış; fakat bir şey bulamamış. Sadece içeride bir kabristan görmüş. Annesi ile babası, kızı çaresiz orada bırakıp evlerine dönmüşler. Kız, gördüğü kabristanın başında hiç uyumadan beklemiş. Tam otuz dokuz gün uyumadan beklemiş. Kırkıncı gün olmuş. Oradan bir kervan geçiyormuş. Bu kervanda bir Arap Halayık varmış. Kız, evden Arap Halayık’a çarşaf sarkıtıp onu yukarı çıkarmış. Ona:

 

“Başım çok kaşınıyor bir kaşıyıver!”

 

demiş ve başını kaşıtmak için Arap Halayık’ın dizine yatmış. Yatınca uyuyup kalmış. Arap Halayık otururken, kabristan açılmış, oradan dünya güzeli bir oğlan çıkmış. Oğlan: