Anlaşmalı Boşanma Davasının Şartları

Evlilik birliğinin devam etmesinin mümkün olmadığı durumlarda, evliliğin taraflarının alacağı kararla bu birliğin sonlandırılması boşanma olarak adlandırılır. Boşanma, evlilik akdinin yasal olarak sonlandırılmasıdır. Bunun için mahkemeye başvurulması gerekir. Evliliğin sonlandırılmasında bazı durumlarda anlaşmazlıklar yaşanıp, boşanma süreci uzun ve zorlu olabilir. Ancak günümüzde toplumun sosyal ve kültürel seviyesinin artması sonucunda boşanma davaları da kolaylaşmıştır.

Anlaşmalı boşanma tarafların duruşma öncesinde boşanma ile ilgili tüm konularda anlaşarak bunu protokole bağladıkları ve bu mutabakatı hem yazılı hem de sözlü olarak duruşmada hakime sundukları boşanma çeşididir. Taraflar arasında duruşma öncesinde sağlanan ve imzalanan bir protokol ile resmileştirilen bu mutabakattan dolayı anlaşmalı boşanma genellikle tek celsede sonuçlanır. Ancak tarafların bu şekilde boşanabilmeleri için bazı şartları yerine getirmeleri gerekir. Bu şartlar Türk Medeni Kanunu’nun 166. maddesinin 3. Fıkrası ile belirlenmiştir.

Anlaşmalı Boşanma Davasının Şartları

Tarafların anlaşmalı boşanmadan yararlanabilmeleri için boşanma davasından önce en az 1 yıl boyunca evli kalmış olmaları gerekir. 1 yıldan kısa süren evliliklerde anlaşmalı boşanılması mümkün değildir. Ancak bu durumda şiddetli geçimsizlik gibi farklı bir sebep gösterilerek normal boşanma davası açılabilir.

Anlaşmalı boşanma için gerekli diğer bir şart ise tarafların mahkemeye birlikte başvurmaları ya da taraflardan birisinin başvurusunun diğeri tarafından kabul edilmesidir. Eğer taraflar mahkemeye birlikte başvurmaz ve taraflardan birisi diğerinin açtığı anlaşmalı boşanma davasını kabul etmez ise bu durumda anlaşmalı boşanma davası görülemez.

Anlaşmalı boşanmanın gerçekleşebilmesi için hakimin tarafların her ikisini de dinlemesi gerekir. Bu, tarafların boşanma davasını özgür iradeleri ile ve isteyerek açıp açmadıklarının anlaşılabilmesi için gereklidir.

Anlaşmalı boşanma için diğer şart ise tarafların mutabakata vardıkları ve protokole bağladıkları şartları mahkemede, hâkim karşısında da kabul etmeleri ve bu şartları hâkimin de uygun görmesidir. Nafaka, tazminat ve çocukların velayeti gibi durumlarda tarafların anlaştığı maddelerden hakim tarafından uygun görülmeyenler olabilir. Hâkim, bu maddelerden gerekli olanlarda çocukların ve tarafların menfaatleri doğrultusunda değişiklikler yapabilir. Eğer taraflar hâkimin yaptığı bu değişiklikleri kabul ederlerse, bu şart da sağlanmış olur.

Anlaşmalı boşanma, ancak bu şartların tamamının sağlanması durumunda geçekleşir.