Gözleri Nemliydi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

O an...

Çok sessizdi

Derin bir hüzün içindeydi

Gözleri nemliydi, nazarını gizleyendi

Uzak bir sandalyeden temaşa ederken dikkatimi çekti

Mesai artık bitmişti, herkes çekildi ve koridor çok sessizleşmişti

Yoğun bakımda yatan hastası için bekleyen bir ümitti, gamı olan vakitti

Eğildi, kılıfından kemanı çıkarttı bir müddet öylece kaldı ve sonra aranmaya başladı

Artık notaların arasında yalnızlığın ve çaresizliğin efkarıyla yüreğini açan bir sazendeydi

Hüzzam bir besteyi icra etmeye başladı, tını her yanı kuşatmıştı, yürekten sökün eden merhamet başkaydı

Mustafa Cilasun