Neşter Yarası

Siz yoksulluk

nedir bilir misiniz

bayım?

Derdim ekmek değil.

Aç kalır mı insan sizi sevince.

Hüzünleri kovalayan bakışlarınız,

Tenime değmeyince,

Kendimi bile bulamıyorum.

Yok oluyorum sisler arasında.

Kalabalıklar arasında

en yalnız.

Çocukluğumun bitmeyen şarkılarını,

duyar gibi oluyorum.

Sizi düşününce...

Elma ağacının gölgesinde,

Uykuya daldığım günleri anımsıyorum.

Şimdi ele geçmez o günler.

Tesadüf olmamalı,

Denizi en mavi,

Martıları en aşık,

bir şehirde yaşamanız.

Sizin nefesiniz karışıyor havasına.

Kar, kış nedir ki...

Elleriniz olmayınca,

çıplak gibiyim.

Donar gibiyim.

Siz uzak yerlerden seslenince bana,

Yazdan bir gün gibiyim.

Benden bir şiir istiyorsunuz.

Şiir nedir ki...

Ay ışığına

sizden bahsetmenin yanında.

Yüzünüzü güneşle

bir tutmanın yanında.

Siz yoksulluk

nedir bilir misiniz bayım?

Siz hiç

ellerinizden

uzak kaldınız mı?

Yahut gözlerinizden.

Ben bilirim.

Neşter yarası bayım.

 

Seçil Oğuz