Cinsel Taciz-Tecavüz-Çocuk-Aile Konusunda Alınacak Tedbirler..

Son yaşanan öğrenci öğretmen ilişkilerine, cinsel taciz yada tecavüz ve akabinde intiharla sonuçlanan son derece üzücü olaya istinaden bu yazıyı yazmak istedim..

 

Hayatı acı yada tatlı terübelerle dolu dou yaşarız.Yaşadığımız her tecrübe bize güç katar,o konu ile tekrar karşılaşmamak için sıkı tedbirler almamızı sağlar..Aynı hastalık öncesi yapılan aşı gibi..

Bir konudan ders çıkarmak tedbir almak için illa tecrübe etmemize gerek yoktur..Başkalarının yaşadıkları tecrübelere şahit olmak,bizi bu tür bir tecrübeyi yaşamamak için tedbir almaya yönlendirmelidir..

İlham aldığımız üzücü olayda bizim için önemli olan öğretmenn karakteri değil CANımız CANSEL dir..Çünkü kötü karakterli insanları yok edemeyiz çeşitli kimliklerle gizlice yaşamımıza girecektir..

 

1-Çocuklar yada genç ergenlerin duygusal zayıflıkları olduğunu bilmemiz lazım..Aynı ortamı paylaştıkları,iletişimde oldukları ,onları etkilemiş olan onlardan yaşça çok büyük gerek abla /abi statüsünde gerekse eğitmen,öğretmen statüsünde birine duygusal anlamda çok kolay bağlanabilirler.

 

Bunun önüne geçmek imkansızdır.Konu anlatımından,duruşundan etkilenilen bir ÖĞRETMEN,Aynı okulda onunla alakadar olup sorunlarını çözen komşunun oğlu ABİ,yada onu çok şirin bulup seven bir misafir ABLA ya karşı duygusal bir yakınlık oluşabilir..

Tedbir olarak çocuğu sürekli gözlemlemeli,onunla sürekli konuşmalı ve çıkarımlar yapılmalıdır..Çocuğunuzu konuşturun,konuşun,konuşacak ortamlar yaratın..Bu konuşmalar sırasında en çok bahsettiği şey yada kişi dikkat etmeniz gereken şeydir..Mesela okul nasıl geçti kızım dediğinizde sıklıkla bir hocasından yada onun dersinden söz ediyorsa radarları açmak lazım..Unutmayın sürekli dillendirdiği şey onu etkileyen şeydir..

Odasına çekilmiş sus pus,uysal sessiz bir ergen daima bir sorunun eşiğindedir..Bunu tespit etmek ve bunu aşmasını sağlamak bizim görevimizdir..

 

Diğer bir tedbir ise onun üzerinde bizden daha çok hakimiyet ve etki kuracak birisi olmamasıdır..Sıklıkla yaşarız,bizim çocuğumuza yaptıramadığımız bazı şeyleri,çocuğun üzerinde daha etkili olan arkadaş,abi abla yada öğretmeninden yardım alarak yapmaya çalışırız..Hocam şunu yapmıyor,sizi sever birde siz söyleseniz v.s yaklaşımlar çok yanlıştır..

Çocuk yetiştirmek kolay değil,Odasına kapanmış,sessizleşmiş bir ergende mutlaka bir sorun vardır..Oğlum/kızım kafana takılan her ne ise,seni üzen her ne ise sorun değil aşarız,benim için asıl olan SENSİN,gerisi umrumda değil demekle,okulunu yada sorumluluklarını boşvermesi arasında ince bir çizgi vardır..Ona bu güveni verecek ailede mutlaka biri olmalıdır..Anne yada baba gerekirse danışıklı iyi polis-kötü polis oynayarak bunu sağlayabilir..Fazla önem arzetmeyen bazı kusurlarda suç ortaklığı yaparak onda sırdaş ve güvenilir kişi rolünü kapabiliriz..

 

2- AİLE...Bu elim olayda bunu öğrenen sırdaş ANNE olsa idi bugün durum daha farklı olurdu..Bizler acı olayları duyduğumuzda ahlanır vahlanırız Ama o olay bize çok uzak gelir..Sanki hiç yaşamayız gibi..Yaşam süprizler dolu her an bize çok uzak gelen bir olaya maruz kalabiliriz..

Hiç empati yaptınız mı? böyle bir şey başımıza gelirse ne yaparız diye..Yapın lütfen Allah muhafaza etsin ama yapın..Toplumumuzun uyguladığı bazı dayatmalar vardır..Bizim toplumumuzda asıl ceza tecavüze uğrayana kesilir..Cinsel yaptırımlar baskılar çok ağırdır..Bırakın tecavüzü,yanlış bir zamanda yanlış alınmış bir karar ile kızlığı bozulan Ve bu sebeple intihar eden çocuklarımız yok mu? Bırakın çocuğu bunun sıkıntısını yaşayan 30 unu geçmiş kızlarımız yok mu? Sonrasında hata olarak gördüğü bu fiilden dolayı kızlığım bozuldu diye ömrü boyunca evlenmeyen kızlarımız yok mu.?

Hiç bir topumsal baskı çocuğumdan öte değildir.. Böyle bir konuda tepki verirken şu cümleyi tekrarlayın.."hiç bir şey çocuğumun canından öte değildir"..Onları dünyaya getiren,büyüten yetiştiren ve şu an sahip odukları karakterde en önemli unsur olan BİZLERİZ..

Onları her türlü kötü şartta koruyup kollamak,siper olmak bizim görevimizdir.

 

UsRa........