Sinemde...

Bir yare..  Kalır sinemde kederiyle Göçüp gidenler bilmem ki ne halde Heva mı Arzu mu vicdana bedel Meftun eden heves dinmiyor halde Ah dile Gelen saadet, huzur Zafiyetin kadrinde mi, ihlas nerede Kudret  Cür'et, hesapsızlık Ne kadar hakkıyla mizan için tende Bilinç Doğru inşa edilmedikçe Hatalar, hadsizlikler ihtirasın emrinde Neden  Akideler le oynandı biline Sineler, zihinlere zerk edilen sual edile Kızınca Ben onu

Bilmem ki... Var mı hacet söyleleyim Sinemde sır olan derdi ayan edeyim Devayı sahipten bekleyeyim, kulu olduğumu idrak edeyim Haline muti olan bir fani olarak sabrın, ihlasın, edebin sukutuyla ruhumu teslim edeyim   Mustafa Cilasun

Sinemde... Bir sızı var bilmem ki niye Yüreğim titrer yadım aklıma geldikçe Ömür geçer gider, takat biter, gözler fersizdir hilkatince Nereye nazar etsem, firkatin götürdüğü yere gitsem samimiyetle Ah etmesem, hasret çekmesem, artık gözyaşlarımı silsem kalan sürede   Mustafa Cilasun

Yar Hasretin bir bedeli var Yüreği dağlar, Hissiyat ağlar, Gözden kan akar Kime sorsam, Sukut edip yıllara Melalimle yazsam az gelir Sıladır Kimi için ekmek parasıdır Bir başkası için gönül yarasıdır, Sevda anıtıdır Nereye gitse, Güneş zevaldeyse bile Gölgesi ruhundadır Sevdiği Özlemiyle ümitlendiği Yüreğinin serinliği, Meramının asudeliği sırdır Ne vakit onu ansa, Hatıralarının içinde Bir ömür yaşasa azdır Hüzün Kalbi yakarışın tadıdır Hicran vadileri

Yar… Beni benden Alan bahar İçimde dinmeyen Bir hicran var Hazanı ne vakit Düşünsem yüreğim yanar Sesin Nefesinden Nükseden hevesin Hissiyatımı cezbeden Naif halin Gözlerimi kamaştıran O cemalin gitmiyor yar Edibe’ydin Sanki onun Bendinde büyümüştün Bitmeyen hikâyelerin, Buğulayan sesin Alıp götürenbuselerin, İçimde kalan ukdelerdir Yar Yazdığın Namelerde, Düşündüren şiirlerinle Bin bir hülyanınbüyüsüyle Salınan fikirlerinle Seni senden a