İdrarda Renk Değişikliği Böbrek Kanseri Habercisi Olabilir!..

İdrarda renk değişikliği böbrek kanseri habercisi olabilir!

Böbrek kanseri sinsi seyreden bir kanser türüdür. Erken evrede belirti vermez. Hastalar doktora başvurduklarında neredeyse yüzde 25’inde hastalık ilerlemiş ve yayılmış olur. Sigara kullanımı, obezite, hareketsiz yaşam, et ve süt ürünlerinin fazla tüketilmesi böbrek kanseri riskini artırır.

Ayrıca uzun süreli radyasyon, hemodiyaliz ve kimyasal maddelere maruz kalma durumu böbrek kanseri riskini artıran nedenlerdir. Aile öyküsünde kanser hastalığına yakalanmış kişilerin kansere yakalanma riski 2 kat daha fazladır. Bu nedenle mutlaka düzenli olarak muayene olmaları gerekmektedir. Erkeklerde kadınlara göre 2 – 3 kat daha fazla görülür. Genellikle 50-70 yaş aralığında görülen böbrek kanserinde, 45 yaşından sonra düzenli kontrol yaptırmak hayati önem taşımaktadır.

Son yıllarda ultrasonografinin yaygın kullanımı sayesinde herhangi bir şikayeti olmayıp, hatta başka sebeplerden uzmana başvurmuş kişiler de tesadüfen fark edilebilir. Çünkü ultrasonografide alınan görüntüler böbrek kanserinden şüphe etmeye yetecek bulgulardır.

Genel halsizlik, yorgunluk hissi, iştahsızlık, kansızlık (anemi), çarpıntı, kilo kaybı, tekrarlayan yüksek ateş, yüksek tansiyon, karaciğer fonksiyon bozukluğu, bacaklarda şişlik ve kanserin yayılım yaptığı organa göre ağrı, öksürük, nefes darlığı, kanlı balgam çıkarma, kemik ağrısı, baş ağrısı, şuur kaybı, felç gibi belirtiler kanserin evresine göre ortaya çıkmaktadır. Tetkiklerde ortaya çıkan kanama bazen idrarda çıplak gözle de görülebilir. Ayrıca idrar renginde değişme, böbrek bölgesinde ele gelen kitle de belirtiler arasındadır.

İlerleyen evrede fark edilen böbrek kanserinin tedavisi ameliyattır. Ameliyatın tipi detaylı değerlendirmeden sonra kararlaştırılır. Böbrek, böbrek üstü bezi ve etrafındaki kılıf ve yağ tabakaları ile birlikte tamamen çıkarılması ya da kısmi olarak sadece kanserli dokunun çıkarılarak yapılır. Hastanın tek böbrekle kalması kronik böbrek yetmezliği ve kalp-damar hastalıkları riskini artıracağından birinci amaç, kanserli doku çıkarılırken böbrek dokusuna zarar vermemektir.

Hastalık ilerlemişse genellikle açık cerrahi yöntemi tercih edilir. Böbrek kanserlerinin yüzde 80’i şeffaf hücreli kanser tipinde olup, kemoterapiye ve radyoterapiye direnç gösterir. Gerek görüldüğünde veya ilerlemiş hastalık durumunda cerrahiye ek olarak biyolojik tedaviler kullanılır. Kanserli dokunun damarlanması ve çoğalmasında görev alan mikromoleküllerin oluşumunu veya etkilerinin ortaya çıkmasını engelleyen ilaçlar kullanılır. Hastaya ait faktörler ve kanserin patolojik tipi ilaç seçiminde önemlidir. Yan etkileri nedeniyle deneyimli merkezlerde uygulanması gerekir. Kanserli doku tamamıyla çıkartılmış olsa bile yüzde 20 ila 30 oranında kanserin nüksetme riski vardır. Maalesef bunun için alınacak bir önlem de bulunmamaktadır.