Acze...

Hayat.. İnsan için bir imtihan Zaman zaman iradeyi Kübradır   O an Beklenmeyen boran Alıp götürür, yıkıp devirir anbean   Şaşkın Ve acze düşer insan Bir telaşın içinde canhıraştır iz'an   Canı Feda etmeye hazırdır Lakin nafile her canı vurur ansızın   Derde Deva, çare, umut için Ne kadar koşsan, telaşlansan azdır   D

Yar... Devasız dert yoktur Kul sabrı ve gayretiyle aşacaktır Acze İtibar etmek noksanlıktır Çile ve cefa Haktan ise başkadır Nice Tenler vardır, cazibe için Her fırsatı marifet sayan şaşkındır Ruh Ve hakikatine o kadar Yabancıdır ki adeta zafiyete akandır Akıl Ancak akledenler için farktır Güdülerine göre yaşayanlar akılsızdır Nefsine Sırt çevirme, onu dizginle Hesapsız heyecan için fırsat bekleme İçine Dert olan arzular vardır İtibar etme, heves için haktan geçme İkbal Ve

Yar... Niçin acze düşersin Bir kenara çekilip hüzünlenirsin Peki, hiç on yıllık çile dönemini düşünmez misin Muhasara altına alınan canların sabır ve metanetini görmezsin Tevhidin ne büyük sevda ve dava olduğunu akleden kalbinle sual etmez misin Niçin leh ve aleyhine olacağını bilmediğin arzular için bilmediğin yolu seçmek istersin Hakkında hayırlara vesi,le olacak umudu terek ederek, an ı yaşamak adına garipliğe giresin Mustafa Cilasun

Gel... Otur yanıma Öyle mahzun bakma Uzaklara bakıp ta ağlama Ölü denizler gibi umudu acze bırakma Deryada aşk olmalı, sevdasına adanmalı Şuur sahibi olan her insan nedenler üzerinde yol almalı Yoksa yaşamak, nefes olmak, ihtiyacı karşılamak insanlık olmamalı Tekamül etmekten, sosyal şartlara göre bilinci geliştirmeden kader deyip avunma Mustafa Cilasun