Beni Bana Sor

Gel... Beni bana bırak Daha fazla zorlama benim içinde yaşamak hak Biyolojik olarak baba olmak hilkat, lakin ahlak insanlaştırır o şart Bilgi ve irfan olmazda ön yargılarla yaşamak ne büyük kabahat, nerede hakikat Baba olmak şayet kabahatse o vakit söyle evlat olmak, zan ile girdaba girmek bu mu huzur ve saadet   Mustafa Cilasun

Ey... Rabbim, sahibim Beni bana bırakma, Nefsime fırsat tanımaz Vehim ve zafiyetlerin Girdabında bunaltma, Kendi rızandan uzaklaştırma Rahmet peygamberi, Resulü Zişanefendimizin Ahlakından mahrum kılma Muhabbet beslediğimiz, Sevdiğimize inandığımız, Ruh ve gönül bağımız Olanlarla tefrika yaşatma Heves ve heva uğruna, Sıfat ve şan yolunda, Tulu emeller vuzuhunda İrade ve kalbimizde Şaşkınlık yaşatma Samimiyet ve sadakat, Akıl ve ehliyet, senin Şefkat ve merhametine

ALLAH’IM! Sana karsi günah isleyenlere bile ne kadar bagislayici ve lâtifsin. Seni arayana ne kadar yakinsin; sana el açip yalvarana ne kadar müsfiksin. Ümidi sende olanlara ne kadar iyisin, merhametlisin. Kim, senden yardim istemis de reddedilmistir. Kim, sana siginmis da ihanete ugramistir. Kim, sana yaklasmis da sen ondan uzak durmussundur. Kim, sana kaçmis, siginmis da sen onu kapindan kovmussundur!..   Rabbim her sey senindir. Yaratan sensin ve hüküm senindir. Isimlerinde gizlenenler ile

Ey nefsim, kendi gerçeğinle yüzleşmeye hazır mısın?Hesaptan önce hesap vermeye ne dersin?Halkın sevgisini ararken, Allah’ın nefretinden emin misin? Kendine karşı sadakatini kaybetme... Elest bezmindeki ahd-ü misakını unutma... Ey kendi başına buyruk nefsim! Sevdaların, korkuların, kaygıların?!Evet biraz açar mısın?Kalp ritmini zorlayan heyecanlarından bahsetsene!Hangi limana demir attın? Göze gireyim derken, gözden düştüğünün farkında değilsin...Övünmek ve saygınlık kazanmak için bu ne

Allah'ım Beni Bana Bırakma!     GÜN, nasıl başlarsa öyle gidermiş. Ruhumuzda uyuyan nice güzellikler gizli. Hepsi de uyandırılmayı bekliyor. Bunun için güneşin doğması, saatlerin çalması yetmiyor. Bu güzellikleri uyandırmaya, bazen hiçbir şey yetmiyor. Şükür ki, yarınlara dair emellerimiz yine de bitmiyor, tükenmiyor. Onlar da olmasa ne yapardık, nasıl yaşardık? Allah’tan ki, bu ümit bazen bir söz, bazen de bir dua olup, içimize akıyor, ruhumuzu uyandırıyor. O anlardan birini bugün yaşadım.