Mezarcı...

Mezarcı...

Arkadaşı dikkatlice dinledim

Akşamın bir vaktiydi ziyaret ettim

Selam verip, hal hatır sorayım dedim

Şahit oldukları adına merak ettiklerim söyledim

Bir söyledim, bin işittim, mezarcıyı hayretle nazar eyledim

Dünyasını nasıl mamur ettiğinden bahisle özel dertlerini dinledim

Kendine göre dertliydi, ölüm, mezar, defin kendi için olağan hale geldiğini gördüm

Bazen üzüldüm, bazende yaptığı esprilere tebessüm ettim, ibretin içinde dünyalık olmayı üzüntüyle izledim

Mezara sürü giriyormuş, bazı insanlar yanlış işler yapıyormuş, kuytu ve sessiz olduğu için özellikle bu mekanı seçiyorlarmış

Mustafa Cilasun