Cevat Çapan

1933 yılında Darıca (Kocaeli)'da doğdu. Robert Koleji ve Cambridge Üniversitesi İngiliz Edebiyatı Bölümü'nü bitirdi. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü'nde, Mimar Sinan Üniversitesi'nde ve Boğaziçi Üniversitesi Amerikan Edebiyatı Bölümü'nde öğretim üyesi olarak çalıştı. Özel Yeditepe Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi'nde dekan oldu.

 

Şiirleri Adam Sanat, Seçilmiş Hikâyeler, Varlık, Yeditepe, Yücel dergilerinde yayınlandı. Çığlığa dönüşmeyen buğulu ve hüzünlü bir sesle, duygu ve düşünce yükünü şiirin bütününe dengeli yayarak, imge özgünlüğünü her zaman korumuş, şaşırtıcı, usta işi şiirler yazdı.

 

YAPITLARI

Dön Güvercin Dön (1985)

Doğal Tarih (1989)

Sevda Yaratan (1994)

 

ÖDÜLLERİ

1986 Behçet Necatigil Şiir Ödülü

 

SOLUK SOLUĞA

 

Uzun, karanlık bir çığlığın da ardına düşebilir insan,

Titrek, eğri büğrü bir yazının çağrısına da uyar.

Bırakıp her şeyi döner -

Aşk bir buluşmadır çünkü,

Her zaman gecikmiş bir buluşma.

 

Bitmeyen bir kavuşmadır da aşk -

Araya her zaman bir şeyler girer:

Bazen kendi sevincinin kanat gölgesi,

Bazen nabzın hızı, yüreğin titreyişi,

Tüylerin telaşıyla besleniyor gibidir -

Araya her zaman bir şeyler girer:

Çalışma saatleri, karşılıksız sorular.

Nereden bilebilir insan

Bunların hepsinin de aşk olabileceğini?

 

Çoğu kez aldatıcıdır da,

Bakarsın, herkes onun askeri, onun şehidi.

Oysa aşk hiçbir zaman bir yarış değildir ki.

Bu yüzden yanılır hep

Sayın muhbir vatandaş, köftehor okur, arsız yetkili.

Sararmış bir fotoğraf olarak da çıkabilir karşına,

Borulu bir fonoğraf kılığıyla da.

Bakarsın, ona da dadanmış

Gündelik hayatın sosyolojisi.

 

Yeniden duyulur bazen o uzun ve karanlık çığlık.

Çağıran o titrek yazı yeniden belirir -

Çünkü aşk en eski köprüsüdür Balkanların, en eski.