Kedi Cinsleri ve Özellikleri.

Kediler tüm dünyada en yaygın olarak beslenen evcil hayvanlardan biridir. Bilimsel tür adı Felis catus olan kedinin tüm dünyada çeşitli cinsleri bulunuyor. Kedilerin yerleşik hayata geçerek tarımla uğraşan ve ürünlerini saklama ihtiyacı duyan insanların hayatına ilk olarak, saklanan ürünleri zararlılardan, farelerden korumaya yardımcı oldukları için girdiği düşünülüyor.

İnsanlarla birlikte yaşamaya başlayan yabani kedilerin yeni hayatlarına uyum sağlayarak zamanla bugün bildiğimiz evcil kediye dönüştüğü kabul ediliyor. Yakın zamanda elde edilen genetik ve arkeolojik bulgular kedilerin ilk olarak Mezopotamya-Anadolu bölgesinde yaklaşık 10.000 yıl önce evcilleşmeye başlamış olabileceğini gösteriyor. Kediler evcil olarak nitelenseler de aslında tam olarak evcilleşmiş sayılmıyorlar. Çünkü çoğu evcil kedi kendi kendine yetebiliyor ve insanlar tarafından düzenli olarak beslendiklerinde bile becerikli avcılar olmayı sürdürüyor.

[h=3]1. Van Kedisi[/h]

Van kedileri, Van yöresinde yaşayan, kedi cinsleri arasında yüzmeyi tek seven kedi ırkıdır. Van kedisinin göz rengi üç gruba ayrılır. Her iki gözü mavi (turkuaz mavisi), her iki gözü kehribar (sarı renk ve tonları, çok nadiren kahverengi) ve tek-göz diskromatopsi (bir gözü mavi, diğer gözü kehribar) olanlar diye gruplandırılır. Arkeolojik çalışmalar, Van kedisinin 7000 yıllık bir geçmişi olduğunu gösterir. Hacılar bölgesinde kedilerle oynayan kadınların topraktan yapılmış heykelciklerine rastlanmıştır. Yabancı yayınlarda iki İngiliz üreticinin Van kedilerine ilk kez 1956 yılında Van Gölü kıyı­sında rastladıkları yazılıyor. Bu kişiler, iki çift kediyi ülkelerine götürerek, onları çoğaltmayı başarıyorlar.

[h=3]2. İran Kedisi[/h]

İran kedileri uzun ve yumuşacık tüyleri, yuvarlak kafası ve sevimli basık suratıyla en çok rağbet gören türlerdendir. Yüzü basık olmayan türleri olsa da, diğeri kadar ilgi görmez. İran kedileri uysal, sakin ve kasları belirgin yapıda hayvanlardır. Tüyleri uzun olduğu için her gün fırçalanmak ve bakım ister. Rahatına düşkündür, sahibi tarafından sevilmek ister. Soyları ilk kez İran’da ortaya çıktığı için bu ismi alırlar. Fakat hiyorografi kaynakları M.Ö. 1684 yılında bu kedilerin var olduğunu göstermektedir.

[h=3]3. Ankara Kedisi[/h]

Avrupa’da Angora olarak tanınan Ankara kedileri uzun tüylü kedilerin atası olarak kabul edilir. İran kedisi ile karıştırılır, adını aldığı anavatanında üretilir ve saf Türk kedisidir. Avrupa’da ortaya çıkışı ilk kez 1620-1625 yılları arasındaki Haçlı Seferleri sırasında bir Fransız bilim insanının birkaç kediyi ülkesine götürmesi ve orada üretmesiyle gerçekleşmiştir. Beyaz olabildikleri gibi farklı renkli olanları da bulunmaktadır. Beyaz olan kediler korunmaya alınmıştır. Bu kedilerin farklı bir özelliği uzun tüylü kuyruklarını vücutlarının üstünde yatay olarak taşımaları ve çoğunlukla kuyruklarının başlarına değmesidir. Genellikle mavi göz rengine sahip bu kedilerin gözleri kehribar sarı, yeşil-sarı tonları ve sarı-mavi göz gibi iki farklı renkte olabilir. Uzun ve kaslı bir vücut yapısı vardır. Ankara kedilerinin en kalıtsal özelliği ise sağırlıktır, fakat bazı Ankara kedilerinde görülmeyebilir.

[h=3]4. Siyam Kedisi[/h]

Siyam kedileri isimlerini Siyam (bugünkü Tayland) bölgesinden alır. Tayland’da Wichian Mat olarak adlandırılmaktadırlar, ay elması anlamına gelmektedir. Siyam kedilerine ait ilk bilgilere 14-18. yüzyıllarda yazılmış olan Tamra Maew isimli kedi şiirleri kitabında rastlanılmaktadır. Ayrıca Siyam kralı 5. Rama tarafından yaptırılan, kedilerin resimlerini içeren Smud Khoi kitabında da Siyam kedilerinin resimleri bulunmaktadır. Masmavi gözleri, bademe benzer, üçgen biçimindedir. Çevik, güçlü, hareketli bir yapısı ve kısa tüyleri vardır. Siyam kedileri sıcakkanlı dışa dönük hayvanlardır. Kedi türleri arasında en sosyal olanlarındandır.

[h=3]5. Maine Coon[/h]

Uzun araştırmalar sonucunda bu kedinin anavatanının Amerika olduğu ortaya çıkmıştır. Maine Coon’lar bizim sokaklarımızda gördüğümüz tekir kedilere çok benzerler. Maine Coon kedisinin farkı, yelelerinin boyunlarının aşağısında da devam etmesi ve yüzlerinin daha ince uzun oluşudur. Bir tür olarak pek çok renk çeşidi ve tüy deseni vardır. En sevilen Maine Coon, klasik esmer tekir olanıdır. Geniş, yapılı, sağlam ve kaslı bir kedidir. Düz, kabarık tüyleri ağırdır, fakat ipek gibidir. Kafasında ve omuzlarında kısa, diğer bölümlerinde uzun tüylere sahiptir.

[h=3]6. Chartreux[/h]

Rivayete göre, Chartreux türü kedileri, Fransız Alpleri’nde bulunan Le Grand Chartreux Manastırı’nda yetişmiştir. Le Grand Chartreux Manastırı, 1084’te St. Bruno tarafından kurulsa da kedilerin manastır çevresine ulaşması 13. yüzyılda Afrika sahillerinden olur. Chartreux kedisi kısa ve kalın tüy yapısı, sağlam ve güçlü bir gövdeye sahiptir. Güzel kürkünün yanı sıra ayırt edici özelliklerinden biri de, yuvarlak ve geniş kafasında yer alan portakal rengi gözleridir. Kocaman yanakları ile gülümseyen bir ifadeye sahiptir.

[h=3]7. Scottish Fold & Scottish Straight[/h]Bu iki İskoç kedisinin kulak yapısı hariç hiçbir farklılığı yoktur.

Scottish Fold (Katlanmış Kulak) kedilerinin en benzersiz özelliği başın önüne ve aşağıya doğru yatık şekilde duran kıvrık kulaklarıdır. 1961 yılında İskoçya’da keşfedilen bu kedilerin annesi düz kulaklı babası bilinmeyen bir ırktır. Akıllı, sakin huylu ve yumuşak sesli olan bu ırkın tüyleri kısa ve yumuşaktır. Göz renkleri genellikle bakır rengi ve bal rengidir. Bacakları ise vücutlarına oranla kısadır. Burunları yayvandır. Çene ve burun kısmı sağlam ve iyi bir biçimde gelişmiştir. Diğer kedilerden farklı olarak, omurgasındaki problem nedeniyle kendine has bir oturuşu vardır.

Scottish Straight (Dik Kulak), British Shorthair ile Scottish Fold’ların çiftleşmesinden olan dik kulaklı türe denir. Her ikisi de sakin, sesiz ve küçük mırıltılarla tepki veren kedilerdir. İnsanlarla ilişkilerinde oldukça sosyal ve ev yaşantısına uyumlu kedilerdir.

[h=3]8. British Shorthair[/h]

British Shorthair, İngiltere kökenli bir ırktır. Tüyleri yoğun ve kısadır. Orta boy kulakların uçları yuvarlak, taban kısımları ise geniştir. Birbirinden tamamen ayrık olan kulaklar, başın biçimiyle uyumludur. Gözleri iri, yuvarlak ve bakırdan altına birçok renk tonunda olabilmektedir. Kafa yapıları yuvarlak, yanakları tombul ve vücutları iri ve kaslıdır. Bu ırkın geniş bir göğsü, orta boy bacakları, yuvarlak patileri ve peluş gibi kuyrukları vardır. Sokağa fazla ilgi duymazlar. Kucakta oturmaktansa, sahiplerinin yakınında oturmayı tercih ederler.

[h=3]9. Ragamuffin[/h]

Ragamuffin cinsi kediler 1993 yılında ortaya çıkmıştır. Kökeni 1960’lı yıllara dayanır. Ragamuffin savunma güdüsü olmayan, korkak ve insanlarla ilişkisi son derece iyi olan bir kedidir. Dünyadaki en büyük evcil kediler arasındadır. Tüyleri orta boy ve çeşitli renklerde olabilir, ancak bu kedilerin en karakteristik özellikleri sevgi dolu bakan gözleridir. Gözleri de çeşitli renklerde olabilen Ragamuffinler aynı zamanda güçlü fiziksel yapıları ile de tanınırlar.

[h=3]10. Exotic Shorthair[/h]

Melez bir kedi cinsidir. İran Kedisi ve American Shorthair karışımından doğmuşlardır. Ağızları küçüktür, iri yuvarlak gözleri vardır ve burunları kalkıktır. Orta veya büyük boyutlarda olurlar, sevimli bir görünüşleri vardır. Kısa bacaklıdırlar, ancak gelişmiş patileri vardır. Kısa ve ince tüy yapısına sahiptirler. Oldukça dolgun, tüylü kuyrukları vardır. Sakin, sevgi gösteren, okşanmaktan hoşlanan, iyi huylu bir türdür.

[h=3]11. Birman Kedisi[/h]

Bruma’nın Kutsal Kedisi olarak da bilinen bu kedi, efsaneye göre çarpıcı güzelliğini mavi gözlü bir tanrıçadan almıştır. Tapınak kedisi olan Birman, rahibine olan sevgisi ve bağlılığından ötürü tanrıça tarafından ödüllendirilmiş, beyaz kürkü altın rengine, sarı gözleri ise maviye dönüştürülmüştür. Patileri saflığın simgesi olan beyaz renkte kalmaya devam etmiştir. O günden beri tanrıçanın bu değişimlerine sahip olarak doğan tapınak kedilerinin, ölen rahibin ruhunu taşıdığı söylenir. Birman kedileri Amerika’ya ilk kez 1959 yılında götürülmüştür, 1967 yılında ise kedi ırkı olarak tanınmıştır. Sakin ve uysal bir kedidir.

[h=3]12. American Shorthair[/h]

Kökeni Amerika olan kısa tüylü bir kedidir. Ancak, büyük ihtimalle Avrupa kökenli kedilerden türemiştir. İlk American Shorthair kayıtları 1904 yılına aittir. Orta büyüklükte kedilerdir, ancak çok güçlü yapıdadırlar. Boynu kaslı, geniş göğsü ve gelişmiş ağzı vardır. Bacakları kalın ve kuvvetlidir. Evlerden haşereleri uzak tutmada çok başarılıdırlar. Bu ırka ait kedilerin tüyleri yoğun ve kalındır ve kışın tüyleri uzar. Tüylerinin yapısı oldukça serttir ki, onu korumada bu tüylerin önemi büyüktür. Arkadaş olabilecek yapıda ve uyumludur.

[h=3]13. Chinchilla[/h]

Bu kedinin ismi kürkünün benzerliği sebebiyle Güney Amerika kökenli bir kemirgen olan Chinchilla’dan gelir. İran Kedisi içinde bir renk varyantı olarak değerlendirenler vardır. Fakat aralarında yüz şekli bakımından büyük farklılıklar vardır. Chinchilla’lar İngiliz kökenli Sterling kedisi ile de karıştırılmaktadırlar, bunun sebebi Chinchilla türünün Sterling türünün atası olmasıdır. Chinchilla ırkı çoğunlukla sakin ve uysallığıyla bilinen kedilerdir. Melodik, yumuşak ses tonları vardır. Sevgilerini belli ederler, ilgi görmekten hoşlanırlar. Göz renkleri zümrüt yeşili ya da mavi-yeşil renkte ve koyu siyah sürmeli olabilir. Burunlarının ortasında siyah çizgi vardır ve burun kırmızı renklidir, patilerinin altı siyah renktir.

[h=3]14. Keşmir Kedisi[/h]

Tesadüfen ortaya çıkan bu tür İran kedisi ve Himalayan kedilerine benzeyen özellikler taşır, renkleri farklı bir ırk olarak ortaya çıkmıştır. Yüzleri geniş ve yuvarlaktır, burunlar da belirgin biçimde yuvarlaktır, ağızları ise burunlarına doğru çekik ve yuvarlaktır. Gözleri tam yuvarlak değildir, kulakları hafifçe öne doğru eğimlidir ve küçüktür. Kafa kısmında ve ayaklarında sık uzun tüyler vardır. Vücudundaki tüyler yoğun ve kabarıktır. Patileri küçüktür.

[h=3]15. Sibirya Kedisi[/h]

Rusya’nın yerli kedileridir. Orta büyüklükte güçlü bir kedi ırkıdır. Kasları belirgindir. Sırtı uzun ve hafifçe eğimlidir, hareket halindeyken düz görünür. Düz durduğunda arka bacaklar önlere göre hafif daha uzundur. Belirgin özellikleri kulak yapılarıdır. Hafif Alman kurdunu andıran sivri kulaklara ve ırklarına has olan kulak tüyleri bulunur. Sokak kedileri şeklinde doğal biçimde yaşadıkları ve üredikleri için belli bir standartı yaratmak güçtür. Bu nedenle her renkte olabilirler.

Alıntı.

British Shorthair ...sanirim benim istedigim bi kizda gormustum yuvarlak kafali tatli biseydi fakaat cool bir kediymis ki kediler hakkinda o isterse kendini sevdirir derler benim duyduğum, yilisik kediler tercihimdir ,umarim birgun benimde olur 

tekir candır.....

Iran kedisi kendini cok begenmistir.istedigi olmayinca isirir.cok sirnasik degildir.benimki et bile yemiyor.yogurt yiyor o da her markayi degil.kizinca bir de her yere cis yapiyor.

Genelde kediler kısırlaşrırılmamışsa çitleşme döneminde koku bırakmak için ciş yapıp işaretleme yapıyorlar.tek çözü kısırlaştırmak

Bu kız kısır da nerde temiz park bir yer var işaretliyor sanki