Mustafa Cilasun 59.431 Oluşturma zamanı: Şubat 4, 2018 Paylaş Oluşturma zamanı: Şubat 4, 2018 Aşk.. Aşk diye ağladın Yıllara sari zaafı sevda sandın Seni Anlamak isteyenleri Eski kafa bunlar diye haykırdın Kafanın Eskisi, yenisi nasıldır Diye bir kez yeni aklını yormadın Aileni Karşına aldın, hırslandın Ne kadar kendindeydin sormadın Ne babanın Ve ne de annenin ısrarını Hakkıyla anlamak için çalışmadın Kim Kime mahkumdur aldırmadın Nesnel bir kişilik adına zaafa aktın Varlığından Bir haber olan nadan misali Her emaneti, imkanı kendin sandın İzdivaç gibi Her iki dünya saadetini değil Tutku ve beklentin için tercih yaptın En yakınların Sabrı, şefkati, hatırını zorladın Babanın verdiği emeğe hiç acımadın Ben Böyle istiyorum diye gücünün Üzerinde bir borca soktun arlanmadın Yitik Ve kayıp bir kişiliğe adandın Aşk zannettiğin, kırıp, geçirdiğin o an Aklını Karatmıştı, zan ve cür'et zaafa Seni tutku ve beklentinin girdabında Bir anafor Misali içine çekerek savurmuştu Henüz ilk aylarda rekabet başlamıştı Oysa Yıllardır meftun olduğun bir hazdı Sosyal anlayış , kuvvet dengesi vardı Akıl Sizlerde olmasına rağmen pasifti Hak ve hakikat anlayışından çok uzaktı Tensel Birliktelik ve kan ter içinde kalmak Huzur, saadet için haz mutluluk sanıldı On yıldır Düşe kalka, sabır ve ahmaklık adına İki çocuk ve nihayet evi terk ediş acıydı Boşanmak İçin mahkemeye baş vurmak sandıydı Hakim dinledi ve iki çocuğun velayetini Karar Açıklanırken anne velayet istemedi Babasında kalsınlar dedi sonrada gitti Onca Zaman sonra ben çocuklarım İçin yaşayacağım diye avunmayı seçtin Sen Kim din, kimsesizlerin sahibi kimdi Yegane kudret ve varlığın sahibi neyindi Neden Bu kadar kendi kişiliğin ve bilincin Öznesi ve niteliğinden uzaktın, anlamadın Mustafa Cilasun Alıntı İleti bağlantısı Diğer sitelerde paylaş
Önerilen Mesajlar
Sohbete katıl
Şimdi mesaj yollayabilir ve daha sonra kayıt olabilirsiniz. Hesabınız varsa, şimdi giriş yaparak hesabınızla gönderebilirsiniz.