"Sessiz Çığlıkların Haykırışı"

Her zamanki gibi günlerini aynı geçiriyorsun.Fakat bugün geçtiğin yoldu bir anda O'nu görüyorsun.Etkisi sende hiç gitmemiş.Ama o kişinin senin için yasak olduğunu biliyorsun.Yine de yaklaşmak istiyorsun.

 

 

 

Beynin ayağını ele geçiriyor.Yapma bunu der gibi yaklaşmanı engelliyor.Geri çekiliyorsun.

 

 

Aradan baya bir zaman geçiyor.Onunla görüşmeyeli uzun zaman oldu.Yine karşılaşıyorsunuz.Göz göze baktınız ve herşey o anda durdu.Kalp çarpıntıların hızlanmaya başladı.Engel olamıyorsun.Beyninde binlerce kelimeler dans ediyor.O sana "merhaba" diyor.Kendine geliyorsun.Senin için uzun zaman dilimi aslında bir dakika idi.Sende "ooo merhaba" dedin.

 

 

 

O:Görüşmeyeli uzun zaman oldu.

 

Sen:Evet...

 

O:Hiç değişmemeişsin.

 

Sen: Sende öyle,hiç hemde hiç değişmemişsin.

 

 

 

Sohbet burda sükûtlaşır.

 

 

 

O:Benim gitmem gerekiyor.Sonra tekrar görüşebilir miyiz?

 

Sen: Neden olmasın .

O:(telini verir)Ararsın.Sakın unutma.der uzaklaşır..

 

 

Nasıl bir şeydi o .Ayaklarını hissetmiyorsun.Elin kalbinin üzerinden ayrılmıyor.Anlıyorsun ki ona karşı olan hislerinden hiç birşey azalmamış.O gün bir türlü akşam olmamış.Elin hep telefona gidiyor.Korkuların,cesaretini ele geçirmiş vaziyette.Anlık bir his,kalbin elini yönetmeye başlıyor.O'nu arıyorsun.Buluşma yeri ayarlıyorsun.

 

 

Buluşma yerine yaklaştığında beyninin bir tarafı;

 

"Gitme!bunu daha öncede yaptın.Yeniden yapabilirsin gitme!

 

Duraklıyorsun.Tekrar adım atmaya başlıyorsun.Beyninin sesi ,seni bırakmıyor.Bir çığlık kopuyor.Kalbin,beynine hükmediyor ve sen adımlarını daha da hızlı atmaya başlıyorsun.Sessiz çığlık dedikleri bu olsa gerek.Sessiz duran ,kalbin içinde biriktirdikleri bütün onsuz geçen günlerinin çığlığı.Hiç kimsenin duyamadığı ama kalbinin çığlıklarla vücuduna hükmettiği sesler.

 

 

Herkesin kalbinde kopan çığlıkları elbelt birgün ,gün yüzüne çıkmasını izlemeleri kaçınılmaz sondur.Bir dönüm noktasıdır.Ben buna "sessiz çığlıkların haykırışı"diyorum.

 

ViQLeT