Sadece Yaşıyorum

üzerime dökülmüş şüpheler beni sadece dokununca yanılan bir kibrit kutusuna çevirdi..

parmak uçlarının bana değdiği her an , korkuyla geri çekilen bir meleği nasıl suçlayabilirim ki..

kimi nasıl suçlayabilirdim ki..

üzerime asfalt dökülmüş bakir bir köy yolu..

annesinin ayakucunda sallayarak uyuttuğu bir çocuk değildim artık..

büyüdüğüm evdeki kapılar çok küçük..

ben büyük ..

dosyam büyük..

kafa karışıklıklarının merkeziyim ben..

saflığımı dolu bir küvette boğarak öldürdüm..

parmak uçlarım hep ezik ve mor bundan..

dayanılmaz bir hafiflikle yaşıyorum şimdi..

kimse görmüyor yine..

çıplak bir cenaze resmiyim..

bu duvara astı beni tanrı..

sen sadece bakıyorsun..

ben sadece yaşıyorum...