Bana Neler Oluyor İmdaaat

manyetik, 5 saat önce yazdı:

bunlar yapmaz kardeşim ismi azam degerinde bi zikrin varmıydı mesela erbaini idrisiye gibi arasıra okuyacagım deyip bıraktıgın

kardeşim bide senin özeline kadar bilen kim var bide  bi kontrol eder misin özel eşyalarını nadiren kullandıgın eşyalar

Eskiden evimize çok misafir gelirdi özel eşyalarımı kullanır alır görürlerdi. Şimdi bunu engelledim forumdan çok şey öğrendim artık herkesi evime almıyorum çok özel esyalarimida kimseyle paylaşmıyorum, ama özel lşeylerimi anlattığım kız arkadaslarim var

Yıllar yıllar önce, boşanmaya karar verdim eşyalarımı taşıyorum, eşyalar kamyona yüklendi ben kucağımda çok sevdiğim masa lambasiyla şoförün yanına oturmaya çalışıyorum, o kadar agliyorumki gözümün önünü görmüyorum şöför "abla su kucagindakini arkaya koyalim rahat bin"dedi. Hayiir diye bağırıp adama bir cemkirdim bütün yol boyunca ve eşyalar evime taşınana kadar kucağımdan indirmedim.

Şimdi ısyerimde otururken aklıma geldi kendi kendime güldüm.

Yıllarca kirada oturduk, maddi durumumuz yoktu zar zor okudum. Çalışıp bir ev aldık ama ben hâlâ çalıştım hâlâ çalışıyorum. Artık çok zor geliyor çalışmak. Evi aldıktan sonra çalışmayı bırakmalıydım şimdi yüzdüm yüzdüm sonuna geldim ama son yıllar beni daha çok yoruyor. Insanları çekemiyorum sabah kalkmak zor iş arkadaslarim eskisi gibi değil yeni nesil çok vicdansız. Mutsuzum.

Birisi dikkatimi çekti mesajlarını okuyorum. Konuyu güncelleyeyim sende oku. Çok şükür halimize... Allah dan hep iste hep iste sağlık huzur bereket gönlü güzel insanlar la  karşılaşmak vs.... 

Konu fransız bisikletçisi, neyse konuyu güncelleyeyim oku bende okuyorum. 

Daha minnacık hayatında herşey istediği gibi olmuş para çok paralı üniversiteye gitmiş para çok okurken bile gezmiş eğlenmiş para parayı çekmiş zengin koca bulmuş. Isyerimde beraber çalışmak zorundayım. Fakirlik içinde büyüdüm liseyi zar zor bitirdim kötü  bir evlilik yaptım. Hem iş konusunda beni zorluyor hem evliliğini başarı zannediyor. Kurban olduğum yaradan hayatımın bu döneminde bu sınavı verdi. Beni ezdikçe eziyor sıktıkça sıkıyor bunaldım ama bu sinavdan başarı bekliyorum çok yoruldum çok bezdim.

Birara normal günler geçiriyordum herkes gibi, bugünlerde yine bana birşeyler oldu isyerimde üst-üste saçma sapan olaylar yaşıyorum hic haketmedigim halde mobinge maaruz kaldim ve sürgün oldum.

Bugün yine saçma sapan olaylar yaşadim ama komik. Markete gitmek icin evden ciktim çöpü de aldım atip gidicem. Ne unuttum birsey unuttum ama ne yolu yarıladım aaa maskem yok gerimi dönsem cantamda yok aa hayret işim rast gitti cebimde kullanilmis birtane var onun sevinciyle marketin kapisina geldim o da ne çöp elimde marketin onunde konteynır var onu attim alışverişi yaptim eve geldim herseyi yerlestirdim sabun almıştım yok ara ara onuda buzdolabına koymuşum bayağı soğumuş bozulmaz kolay kolay.

Burada daha once yazdimmi bilemiyorum olsun birdaha yazarım. Daha ortaokul yıllarımda bile yaşadığım hayatimda süregelen hic degismeyen birseyden bahsetmek istiyorum.

Bir erkek beni beğendiği zaman bana kötü davranır öyle böyle değil, eğer bir erkek bana kötü davranıyorsa mutlaka ama mutlaka bana aşıktır, 40 küsür yasimdayim hâlâ bu durum değişmedi, simdi 50 li yaslarda gayet beyefendi biri var ama benim kaderim tabiki, adamı kreş cocuguna cevirdim utanmaza saçımı çekecek. Birde öyle  gizli saklida yapmıyor herkesin ortadinda rezil oluyoruz, dun yine güzel güzel kavga ettik milletin ortasinda.

Ama bu durum benim hosuma gitmiyor bana düzgün yaklaşan güzel konuşan birini istiyorum ama artik ikinci bahar yasimdayim hâlâ çocukca davranışla karsi karsiyayayim

Bizim bir alışkanlık dönemimiz  vardır. Neye alışırsak o düzende gitmeyi severiz. 

Mesala annemler bizleri evlendirdikten sonra yalnızlığa alışmışlar bayramlarda gelsinler diye yolumuzu gözleyenler ne zaman gidecekler diye yüzümüzü gözlerlerdi.  ( rahmetli ler)

Aynı şeyleri bende yaşıyorum gelsinler diye bekliyorum sonra kafamız gürültüyü kaldırmıyor, gitseler diye bekliyorum.  Onlara belli etmemeye çalışıyorum, ben nasıl anladıysam onlarda anlıyorlar. 

Sende özgürlüğünü elden bırakmak istemiyorsun.  

Önce kendini alıştırman lazım evliliğe ortak yaşama vs. 

10 dakika önce, hacersş yazdı:

Bizim bir alışkanlık dönemimiz  vardır. Neye alışırsak o düzende gitmeyi severiz. 

Mesala annemler bizleri evlendirdikten sonra yalnızlığa alışmışlar bayramlarda gelsinler diye yolumuzu gözleyenler ne zaman gidecekler diye yüzümüzü gözlerlerdi.  ( rahmetli ler)

Aynı şeyleri bende yaşıyorum gelsinler diye bekliyorum sonra kafamız gürültüyü kaldırmıyor, gitseler diye bekliyorum.  Onlara belli etmemeye çalışıyorum, ben nasıl anladıysam onlarda anlıyorlar. 

Sende özgürlüğünü elden bırakmak istemiyorsun.  

Önce kendini alıştırman lazım evliliğe ortak yaşama vs. 

Yok yok ben evlenemem kendi kendimle geçinemiyorum birde baskasiyla asla